ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ!!!

Μια από τις μέρες των διακοπών  που θα μου μείνει αξέχαστη, είναι η 27η Αυγούστου. Η μέρα που πήγαμε σε ένα χωριό της Κύπρου, τον Κόρνο, όπου είχε πανηγύρι προς τιμήν του Ιωάννη του προδρόμου (29 Αυγούστου). Ήταν η παρθενική μου επίσκεψη στο χωριό, και ενθουσιάστηκα με την ομορφιά του και τους τόσο καθαρούς δρόμους του. Η εκκλησία, νεόχτιστη και τεράστια ήταν πανέμορφη και δέσποζε στην πλατεία του χωριού.

Αφού προσκηνήσαμε, πήγαμε στο πανηγύρι, όχι πολύ μεγάλο, όμως περιεκτικό. Είχε τους παραδοσιακούς πάγκους με τα εγχώρια πορικά (γλυκά). τα παιχνίδια και άλλα, το πάγκο με τους λουκουμάδες και τα σιάμυσιη (είναι μεγαλούτσικα τετράγωνα μπουρεκάκια, γεμισμένα με μια νόστιμη κρέμα, που τηγανίζονται και πασπαλίζονται με ζάχαρη άχνη).

Στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας είχαν στηθεί σειρές από τραπέζια, όπου όποιος ήθελε καθόταν, και έτρωγε το παραδοσιακό οφτόν κλέφτικον.

Για το σκοπό αυτό, είχε στηθεί κινητός φούρνος, όπου ψήνονταν μέχρι και 30 ταψιά οφτού ταυτόχρονα!

Αφού φάγαμε όσοι από την παρέα θέλαμε,  (εγώ επειδή δεν είμαι λάτρης του κρέατος, και επειδή το σταμαχάκι μου το θέλω άδειο το βράδυ δεν έφαγα) πήγαμε στο "λουναπάρκ" που είχε στηθεί για το πανηγύρι. Φυσικά εκεί πρωτοστάτησα. Η παρέα μας απαρτιζόταν από εμένα, τη μαμά μου, την κουνιάδα μου την Παντελίτσα, το Γιαννάκη μου - ο οποίος τράβηξε και τις φωτογραφίες, και τη Σταυρούλα μας. Ποιος άλλος θα ανέβαινε στο αεροπλανάκι; Εγώ φυσικά!!!

Κάθισα λοιπόν πρώτα με τη  με τη Σταυρούλα μου τη μικρή μου κόρη. Αφού σε μια στιγμή είπα στη Σταυρούλα ότι αυτοί που με βλέπουν θα με θεωρήσουν καθυστερημένη με τέτοια χαρά που έκανα (χαχαχα)

                                  Σταυρούλα - Ροδούλα έτοιμες για τη  απογείωση!!!

                                           Σταυρούλα-Ροδούλα χαρούμενες στον αέραααα!!!

                                       (η αλήθεια είναι, ότι φοβόμουνα λίγο μην τυχών και αυτά τα αεροπλανάκια έκαναν ελεύθερη βουτιά στον αέρα χαχαχα).

Η βραδιά έκλεισε με το καλωσόρισμα από το νεαρό ιερέα, ο οποίος άνοιξε το τριήμερο γλέντι προς τιμήν του Αγίου Ιωάννη του προδρόμου.

 

Σε μια εξέδρα διάφορα συγκροτήματα παραδοσιακών χορευτών  και ποιητάρηδων, αλλά και τραγουδιστών παραδοσιακών τραγουδιών (των τσιατιστών, κάτι σαν τις κρητικές μαντινάδες), θα πρόσφεραν στον κόσμο "γεύσεις" από την κυπριακή παράδοση. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήγαμε. Είχα να ακούσω ζωντανά τσιατιστά, από τότε που ήμουν πολύ μικρή. Ανυπομονούσα! Το αποτέλεσμα άξιζε τον κόπο. Και πάνω απ' όλα, είδε και η Σταυρούλα μας από κοντά παραδοσιακά συγκροτήματα και άκουσε παραδοσιακά τραγούδια και τσιατιστά!

Λυπάμαι που δεν μπορούν να φτάσουν μέχρι τα αυτιά σας οι ήχοι από το πιθκιαύλι (παραδοσιακή φλογέρα) το βιολί, το λαούτο και τη φωνή του τραγουδιστή.

Εύχομαι να είναι η εβδομάδα σας τόσο γλυκιά, όσο η γεύση του παραδοσιακού σιουτζιούκκου!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!