Η Αννούλα στην κατασκήνωση

Η Αννούλα στην κατασκήνωση
"Η Αννούλα στην κατασκήνωση" (Από 8 χρονών)

Οι συμπορευτές μου στο διαδίκτυο

Ο δικός μου εννιάλογος για τον σωστό εκπαιδευτικό

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΝΝΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ



1. Ο/η εκπαιδευτικός δεν δείχνει την αδυναμία του προς οποιοδήποτε παιδί.

2. Ο/η εκπαιδευτικός είναι ΑΓΑΠΗ και αναβλύζει αγάπη

3. Ο/η εκπαιδευτικός αφουγκράζεται ιδιαίτερα τα συνεσταλμένα παιδιά και τους τονώνει την αυτοπεποίθηση

4. Ο/η εκπαιδευτικός δίνει σε όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες έκφρασης

5. Ο/η εκπαιδευτικός επιβραβεύει

6. Ο/η εκπαιδευτικός ενεργοποιεί την αίσθηση αλληλεγγύης μεταξύ των μαθητών
του

7. Ο/η εκπαιδευτικός δεν απογοητεύει, ενθαρρύνει

8. Ο/η εκπαιδευτικός είναι προσιτός

9. Ο/η εκπαιδευτικός είναι μάνα και πατέρας



Ροδούλα Σερδάρη-Παπαϊωάννου

Μουσικο-παιδαγωγός

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Η δύναμή μας!!!

Γεια σας αγαπημένοι μου ηλ. φίλοι και φίλες!!!
Πώς περάσατε όλη την εβδομάδα; Μια χαρά μας ήρθαν τα δυο τριήμερα πάντως ε;
Εγώ, όπως και όλοι μας, ήμουν κολλημένη στην τηλεόραση, και βασικά στις ειδήσεις, αλλά και στο τηλέφωνο, αφού έπαιρνα συνεχώς τους δικούς μας κάτω, για να μαθαίνω από πρώτο χέρι το κλίμα που επικρατεί στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Ένα χρόνο πριν, αυτό γινόταν από την αντίθετη μεριά. Όλοι οι δικοί μας, ήταν σε συνεχή επικοινωνία, με μας, για να μαθαίνουν τα νέα μας εδώ.
Τι να πω, περνάμε δύσκολη φάση γενικότερα όλοι οι Έλληνες.
Από τη φύση μου, είμαι άνθρωπος αισιόδοξος και δυνατός. Σε κάθε περίοδο της ζωής μου που περνάω κάποια δυσκολία, εκεί που πάω να "πέσω", μπαίνει μέσα μου ένας μηχανισμός ενίσχυσης -ας τον ονομάσω-, που με βοηθά να δω τα πράγματα αισιόδοξα, και μου δίνει την πεποίθηση ότι όλα θα παν καλά. Δεν επιτρέπω, με τίποτα όμως, στον εαυτό μου να κλαψουρίζει και να κλαίει τη μοίρα του. Μου τη δίνει αφάνταστα κάτι τέτοιο.

Εχθές, έτσι όπως είχαμε βγει για περπάτημα με το Γιάννη περάσαμε εξω από ένα φροντιστήριο γενικής παιδείας. Ξέρετε, από αυτά, που αναλαμβάνουν να μάθουν στα παιδιά μας, αυτά που δε μαθαίνουν στο σχολείο τους.  Θα ήταν φαίνεται ώρα διαλείμματος, γιατί στο πεζοδρόμιο, ήταν μαζεμένα πέντε-έξι παιδιά, αγόρια κορίτσια, Γ' Λυκείου, με την τσάντα τους -ίδια σταυρός- στους ώμους, και συζητούσαν μεταξύ τους. Παρατήρησα ότι συζητούσαν ήρεμα και σοβαρά τα δικά τους, και κατάλαβα, διαισθάνθηκα, το άγχος και την κούραση (σωματική και πνευματική) που πρέπει να τα διακατέχει, εν όψη των επικείμενων πανελληνίων. Το ξέρω και από την κορούλα μας πέρσι, το πόσο αγχωμένη ήταν τέτοιον καιρό  και πόση κούραση είχε από το ατελείωτο διάβασμα.
Ειλικρινά, μου ήρθε να πάω να τα  σφίξω στην αγκαλιά μου. Να μπορούσα να έπαιρνα από πάνω τους όλο αυτό το βάρος...
Και έτσι όπως τα είχαμε προσπεράσει και γύρισα πίσω μου για να τα ξανακοιτάξω, με διαπέρασε ένα κύμα συγκίνησης!!! Διάφορες σκέψεις βομβάρδισαν το μυαλό μου.
Αυτά τα παιδιά, σκέφτηκα, παρ' όλες τις αντιξοότητες, παρόλο το καθόλου αισιόδοξο μέλλον που φαίνεται να τα περιμένει, είναι εδώ, και με την παρουσία τους, ίδια γροθιά, δηλώνουν πως: Εμείς αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας!!! Ονειρευόμαστε, και αγωνιζόμαστε, και αυτό είναι δικαίωμά μας, και δεν μπορεί κανείς να μας το στερήσει, όσα μνημόνια και αν παρατάξουν μπροστά μας. Το μέλλον μας, μας περιμένει στη γωνία γεμάτο φως και χρώμα!!!
Αυτά τα παιδιά είναι ο μίσχος που βγαίνει από τη σχισμή του βράχου, ανθισμένος και ευωδιαστός, και κοιτάει με θάρρος και περηφάνια το άγονο έδαφος , "πετώντας"  με θάρρος: "Εμένα όσο και να προσπαθήσεις, ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ!!!"

"Τι έπαθες και δε μιλάς" μου είπε ο Γιάννης έτσι όπως περπατούσαμε, γιατί συνήθως, δε βάζω γλώσσα μέσα χαχαχααα.
"Είδες εκείνα τα παιδιά στο φροντιστήριο"; τον ρώτησα, συνειδητοποιώντας ότι είχα απομονωθεί στις σκέψεις μου, και τις μοιράστηκα μαζί του.
Τώρα και μαζί σας.
Γι' αυτό ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία, γι' αυτό κι εγώ εξακολουθώ να κάνω όνειρα για το μέλλον, γιατί κανείς και τίποτα δεν πρέπει να μας στερήσει αυτό το δικαίωμα!!! Όποιος θέλει ας είναι!!!!

Σας εύχομαι ένα ΥΠΕΡΟΧΟ Σαββατοκύριακο φίλοι μου!!!!

Αφιερωμένο στα παιδιά μας που αγωνίζονται, κόντρα στις αντιξοότητες των καιρών!!!
 "Κουβέντα με ένα λουλούδι"

Με την αγάπη μου!!!!

17 σχόλια:

  1. Μα, τα παιδιά μας είναι η ελπίδα μας!
    Κι εγώ τα ίδια σκέφτομαι όταν τα ακούω καμιά φορά να μιλάνε στο τραίνο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, είναι η συνέχειά μας, γι' αυτό θα πρέπει μαζί με αυτά να αγωνιζόμαστε και να μην μεμψιμοιρούμε.
      Καλό βράδυ Βέρα!!

      Διαγραφή
  2. Ροδούλα μου πάντα να είσαι έτσι αισιόδοξη και τρυφερή!

    Να παίρνουν όλοι παράδειγμα από τα παιδιά που αγωνίζονται και από την δική μου γενιά που μόλις τελειώσαμε τις σπουδές μας βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το γνωστό χάος που δημιουργήθηκε.. Μην εγκαταλείπουν οι μεγαλύτεροι λέγοντας "από εσάς περιμένουμε.." Το θεωρώ τραγικό, αυτήν την κοινωνία την πλαισιώνουν άτομα όλων των ηλικιών.. Δεν θα πάμε μπροστά αν δεν είμαστε όλοι ενωμένοι..
    Καλή συνέχεια και καλή δύναμη στην Κύπρο!Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερίνα μου,
      καταλαβαίνω το πόσο δύσκολο είναι σήμερα, ένας νέος άνθρωπος να βρει μια θέση στην αγορά εργασίας. Εδώ για να καταλάβεις, είναι και για εμάς, της προηγούμενης γενιάς δύσκολο και τραγικό.
      Δεν πειράζει όμως, θα περάσει πού θα πάει. Ρόδα είναι η ζωή λέω εγώ.
      Σου εύχομαι Κατερίνα μου, που θα μπορούσε να ήσουν η μικρή μου αδερφή, ό,τι καλύτερο στη ζωή σου!!!
      Φιλιά πολλά αγαπημένη μου!!!

      Διαγραφή
  3. Για μία ακόμη φορά, φαίνεται πόσο υπέροχος άνθρωπος είσαι...
    Ακόμα (ή μάλλον, κυρίως) μέσα από τις σκέψεις μας, διαφαίνεται ο χαρακτήρας μας!!!
    Ας ευχηθούμε (κ' ας προσπαθήσουμε) για το καλύτερο, για όλους μας... Όπως μπορεί ο καθένας...
    Αρνούμαι να δεχτώ πως θα συνεχιστεί για πολύ ακόμα, αυτό τα χάλι που ζούμε... Το αρνούμαι...
    Υπέροχο το τραγούδι που κλείνει την ανάρτησή σου, κορίτσι μου!!!
    Πολλά-πολλά φιλάκια!!!
    Λουλουδένιο Σαββατοκύριακο να περάσετε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου, ξέρεις πόσο χαίρομαι όποτε σε βλέπω; πάρα πολύ!!!
      Αν έχουμε υπομονή, και αισιόδοξη διάθεση, θα περάσει πιο ανώδυνα αυτή η δύσκολη περίοδος. Γιατί θα περάσει πού θα πάει.
      Πολλά πολλά φιλιά!!!
      Να έχετε μια πολύ όμορφη εβδομάδα!!!!

      Διαγραφή
  4. Γι'αυτό θυμώνω όταν ακούω για μετανάστευση. Δεν είναι λύση η εγκατάλειψη του τόπου μας.
    Δεν το αξίζουν τα παιδιά μας..
    Εδώ πρέπει να πολεμήσουμε, όλοι μαζί, για τα παιδιά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Τζίνα, με χαρά σε καλωσορίζω στο "σπιτάκι" μου!!
      Χαίρομαι που το λες αυτό. Πρέπει να μείνουμε όλοι εδώ και να παλέψουμε, δε γίνεται διαφορετικά.
      Καλή εβδομάδα να έχεις!!!

      Διαγραφή
  5. To χω πει και θα το ξαναπώ!
    Εχω μεγάλη εμπιστοσύνη στην νέα γενιά!
    Στα παιδιά μας, που ενώ τα είχαν όλα πρέπει να μάθουν τώρα σε ένα διαφορετικό τρόπο ζωής!
    Θα παλέψουν και θα τα καταφέρουν, είμαι σίγουρη.
    Καλό Σαββατοκύριακο Ροδούλα μου, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλενά μου, έτυχε σε αυτά τα παιδιά να τα βρει η κρίση στης συγκεκριμένη φάση της ζωής τους. Εμάς μας βρήκε σε άλλη φάση της ζωής μας. Όλοι μαζί, μπορούμε να μεταδώσουμε δύναμη ο ένας στον άλλον και να προχωρήσουμε μπροστά!!
      Φιλιά πολλά!
      Καλή εβδομάδα να έχεις!!!!

      Διαγραφή
  6. Ροδούλα μου, είσαι τόσο αισιόδοξος άνθρωπος, σε χαίρομαι!!!
    Τα νιώθω κι εγώ τα παιδιά του φροντιστηρίου... δεν φαντάζεσαι πόσο!!! Πρέπει όλες οι γενιές να αγωνιστούμε, να προσπαθήσουμε όλοι για το καλύτερο... όχι μόνο η νέα γενιά!!!
    Καλό Σ/Κ!!! Σε φιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φωτεινή μου, νομίζω ότι με το κλάμα, δεν βγαίνει κάτι. Το αντίθετο μάλιστα, δίνουμε και χαρά σε αυτούς που μας θέλουν αδύναμους. Ε όχι λοιπόν. Εδώ, αντέξαμε σαν λαός 400 χρόνια σκλαβιάς, εδώ θα κολλήσουμε;
      Καλή εβδομάδα να έχεις αγαπημένη μου!!
      Φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  7. Αχ Ροδούλα μου...όταν ακούω τους μεγάλους να κόβουν τα φτερά στα παιδιά, με πιάνει τρέλα...''Δεν υπάρχει μέλλον''...''δεν υπάρχουν δουλειές''...''δεν υπάρχουν όνειρα''...αυτά κι άλλα πολλά φτάνουν στ'αυτιά των παιδιών μας τον τελευταίο καιρό,από γονείς και δασκάλους, δυστυχώς. Αλλά οι νέοι δεν μπορούν να σταματήσουν να ονειρεύονται και να προσπαθούν, αν συμβεί αυτό, τότε τελειώνουν όλα. Κι όχι μόνο οι νέοι... όλοι μας.Αυτό προσπαθούν να μας κάνουν και δυστυχώς εμείς τσιμπάμε,να μας κάνουν να μην ονειρευόμαστε. Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε.Αυτό που είπες...να κάνουμε μια αγκαλιά τα παιδιά μας, να τους δώσουμε δύναμη, να τους πούμε πως είμαστε μαζί τους! Πολύ μου άρεσε η ανάρτησή σου σήμερα...τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι κι εγώ Μαρία μου! Όσα υλικά αγαθά και να χαθούν, τα όνειρα δε χάνονται. Οι άνθρωποι που ξέρουν να ονειρεύονται, συνεχίζουν να το κάνουν κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Εξάλλου, τα όνειρα εκείνα, που γίνονται μέσα σε συνθήκες δύσκολες, είναι και τα πιο όμορφα!!! Και για αυτά παλεύεις με πιο μεγάλη δύναμη.
      Και θα ονειρευόμαστε λοιπόν, και θα ελπίζουμε!!!
      Φιλιά πολλά!!!
      Καλή εβδομάδα να έχεις!!!

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα!Όμορφη Κυριακή να έχουμε.Ανήκω και εγώ στην κατηγορία των ανθρώπων που σκέφτεται θετικά,που δεν κλαψουρίζει-κλαίγεται και προσπαθώ πάντα ακόμα και αν κάτι φαίνεται δύσκολο να βρω μια λύση.Νομίζω πως αυτό τον χαρακτήρα και τρόπο σκέψης περνώ και στο παιδί μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήλθες "μπλε όνειρα"!! Χαίρομαι που είσαι κι εσύ στην από δω όχθη. Από ΄δω, τα εμπόδια ξεπερνιούνται πιο εύκολα. Είμαι σίγουρη ότι θα το περάσεις και στο παιδί σου αυτό.
      Καλή εβδομάδα να έχεις!!!

      Διαγραφή
  9. Το ξέρεις ότι είμαι αισιόδοξη και θα συνεχίσω να είμαι. Εύχομαι να πάνε όλα καλά με την πατρίδα σου. Ειστε αγωνιστές. Πιστευω σε σας.
    Πολύ με συγκίνησαν οι σκέψεις σου για τη νέα γενιά. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε και να ονειρευόμαστε. Αισιόδοξα. Αυτά είναι το μέλλον μας.
    Σε φαντάζομαι την ώρα εκείνη που τα αντίκρυσες κ ήθελες να πας να τα αγκαλιάσεις. Είσαι απίθανη:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή