του
Είναι μερικές φορές, που η νοσταλγία, δεν μπορεί να καταπολεμηθεί με το διαδίκτυο.
Που έχεις τόσο πολύ την ανάγκη να τους ακουμπήσεις, να τους σφίξεις στην αγκαλιά σου τόσο, που να τους κόψεις την ανάσα.
Μετά όμως πάλι, σκέφτεσαι τον πολύ παλιό καιρό. Τότε, που η μόνη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, ήταν ένα γράμμα.
Αυτό, τίποτα παραπάνω...
Τότε, που όταν οι άνθρωποι χωρίζονταν, ήξεραν πως δε θα ξαναειδωθούν. Τότε, που όπως λένε, όταν η μάνα αποχωριζόταν τον αγαπημένο της γιο ή κόρη, φορούσε μαύρα για σαράντα μέρες, σε ένδειξη πένθους. Τόσο πολύ στοίχιζε στον κόσμο ο αποχωρισμός, τότε...
Ζούμε σε εποχές, όπου η τεχνολογία εκμηδενίζει αποστάσεις. Με το πάτημα ενός απλού κουμπιού, βρίσκεσαι απέναντι από τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Πρόσωπα, που σε παλιότερα χρόνια η μόνη επικοινωνία που θα μπορούσες να είχες μαζί τους ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, ένα τηλεφώνημα.
Φυσικά, ο απόγονος αυτής της επικοινωνίας, το skype, δε συγκρίνεται με το φτωχό τηλεφώνημα. Είναι επίπεδα ανώτερο. Μειώνει την συναίσθημα της νοσταλγίας στο ελάχιστο.
Και όμως, είναι φορές, που, ακόμη και αυτή η τόσο άμεση επικοινωνία, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Είναι φορές, που έχεις τόσο πολύ την ανάγκη να νιώσεις δίπλα σου τους αγαπημένους σου.
Που έχεις τόσο πολύ την ανάγκη να τους ακουμπήσεις, να τους σφίξεις στην αγκαλιά σου τόσο, που να τους κόψεις την ανάσα.
Να τους γεμίσεις φιλιά. και σαν αντάλλαγμα, εσύ, να γεμίσεις με εκείνη την υπέροχη εσωτερική γλύκα!!!
Είναι φορές, που θέλεις τόσο πολύ να μυρίσεις το άρωμά τους, που λαχταράς να νιώσεις την αύρα τους να γεμίζει τον χώρο σου, και να ακούσεις τα βήματά τους να αφήνουν τη σφραγίδα τους παντού μέσα στο σπίτι!!!
Αυτές τις φορές λοιπόν, το skype, μοιάζει τόσο μικρό, τόσο ανίσχυρο... κι εσύ τρελαίνεσαι από τη νοσταλγία. Μια νοσταλγία που σου φέρνει δάκρυα στα μάτια, μα και στην ψυχή.
Μετά όμως πάλι, σκέφτεσαι τον πολύ παλιό καιρό. Τότε, που η μόνη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, ήταν ένα γράμμα.
Αυτό, τίποτα παραπάνω...
Τότε, που όταν οι άνθρωποι χωρίζονταν, ήξεραν πως δε θα ξαναειδωθούν. Τότε, που όπως λένε, όταν η μάνα αποχωριζόταν τον αγαπημένο της γιο ή κόρη, φορούσε μαύρα για σαράντα μέρες, σε ένδειξη πένθους. Τόσο πολύ στοίχιζε στον κόσμο ο αποχωρισμός, τότε...
Και ξαφνικά, νιώθεις πολύ τυχερός που ζεις στο σήμερα!!! Και κάθεσαι μπροστά από τον υπολογιστή, πατάς ένα απλό κουμπί, και....... ΝΑ ΤΑ, ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ!!! ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ, κι ας μην μπορείς να νιώσεις όλα εκείνα που θα ήθελες να νιώσεις. Δεν μπορείς να τα έχεις όλα...
Με έπιασε σήμερα αγαπημένοι μου ηλ. φίλοι. Ένιωσα μια ιδιαίτερη νοσταλγία για τους αγαπημένους μου κάτω, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, την Κύπρο.
Να έχετε μια όμορφη Κυριακή και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!!!
Με την αγάπη μου!!!
Ακούστε ένα ωραίο τραγουδάκι του παλιού καιρού, που ανακάλυψα στο youtube!!!
Σας το αφιερώνω!!
Ακούστε ένα ωραίο τραγουδάκι του παλιού καιρού, που ανακάλυψα στο youtube!!!
Σας το αφιερώνω!!
Ετσι είναι Ροδούλα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άμεση επαφή και επικοινωνία δεν υποκαθίσταται με τίποτα από την ηλεκτρονική επικοινωνία, όσο εξελιγμένη κι αν είναι η τελευταία.
Σε φιλώ, καλή βδομάδα από αύριο!!
Καλημέρα Έλενα μου!!!
ΔιαγραφήΈτσι είναι, αλλά, πάλι καλά που υπάρχει και η τεχνολογία.
Πολλά φιλάκια σου στέλνω!!
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή!!
Καλησπέρα συμπατριώτισσα..από το τίποτα ας ειναι κι αυτό η ηλεκτρονική επαφή και επικοινωνία
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα από αύριο
Έτσι δελφινούι μου!!!
ΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη Κυριακή!! Και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!
Φιλάκια πολλά
Ροδουλίνι... ΕΛΙΩΣΑ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΛΙΩΣΑ, λέμε! Δεν μπορώ να στο πω αλλιώς!!!! ΕΛΙΩΣΑ!!!
Με έχεις καλύψει πλήρως!!!
Μια πελώρια αγκαλιά και ένα πολύ γλυκό φιλί!
Πάω να δω το βιντεάκι!!!
(Είπα ότι έλιωσα??!)
;-)
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!
Κοριτσάρα μου, σας ψυχοπλάκωσα λίγο ε;
ΔιαγραφήΗ αγκαλιά σου με ζέστανε!!!!
Σου κάνω κι εγώ μια τεράαααστια αγκαλιά, και ένα γλυκό γλυκό φιλί!!
Καλή εβδομάδα από αύριο!!!
...καλως το μου..με αρεσουν τα παλια πραγματα..τα φθαρμενα γραμματα..να τα νιωθεις ολα..να τα μυριζεις..να τ'ακουμπας..αλλα και μετα..λες κι αυτο..Εσενα..εσας..που θα γνωριζε η μια την αλλη..και αυτο δεν θα το χανα..εχουμε χτισει μεσα απο το κομπιουτερ..την δικη μας Πολη..χαρουμενες στιγμες για την βδομαδα που ερχεται..σε φιλω..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!!!!
ΔιαγραφήΤα παλιά γράμματα μ' αρέσουν κι εμένα πάρα πολύ. Έχω την αλληλογραφία της γιαγιάς μου με τον αδερφό της, από το 1920 για να καταλάβεις. Τα θεωρώ θησαυρό μεγάλο!!
Φιλάκια πολλά Μαρία μου!!!
Ετσι ακριβώς!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!!!!
Ρένα μου αγαπημένη!!!
ΔιαγραφήΣου στέλνω πολλά φιλιά!!!!
Καλή εβδομάδα από αύριο!!
Παρ´ολο που η τεχνολογια εχει εκμηδενισει τις αποστασεις κ μιλας με ολους με το πατημα ενος κουμπιου ειναι διαφορετικα οταν τους εχεις διπλα σου! Δεν ειμαι αχαριστη αλλα η αμεση επαφη δεν μπορει ν´αντικατασταθει απο καμια τεχνολογια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς Μαρία μου, παρόλο που είπαμε: ευτυχώς που υπάρχει και η τεχνολογία!!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα από αύριο σου εύχομαι!!!
πολύ αληθινα... τυχεροί οι άνθρωποι αυτης της γενιάς... τυχεροί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή εμείς χαχαχααα
ΔιαγραφήΈτσι Λαμπρινή μου!!!
Πολλά φιλιά!!
Αλήθεια η νοσταλγία για αγαπημένους ανθρώπους γίνεται μεγάλη ακόμα και αν μιλάμε μέσω skype.Είναι εκείνη η αγκαλιά , η ανάσα ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε νιώθω Ροδούλα μου
Φιλάκια
Έτσι ακριβώς Νικόλ μου!!! Νε έπιασε εκείνη τη μέρα.
ΔιαγραφήΓια να με νιώθεις, πάει να πει ότι έχεις κι εσύ αγαπημένα πρόσωπα μακριά σου ε; Ζήτω λοιπόν το διαδίκτυο.
Φιλάκια πολλά!!
Έβαλα να ακούω και το τραγούδι τώρα που σου γράφω :) Αχχ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι η απόσταση περίεργο πράμα. 'Αλλες φορές λειτουργεί βοηθητικά (αν έχουμε παρακολλήσει) αλλά όταν περνάει ο καιρός και δεν έχεις ανταμωθεί με ανθρώπους που αγαπάς, είναι βάσανο. Εμένα το skype πλέον έχει αντικαταστήσει το τηλεφώνημα μιας και είναι τζάμπα, και όπως λες και συ, σκέφτομαι πάλι καλά που έχουμε αυτή την ευκολία, γιατί αλλιώς... Τώρα εγώ περιμένω το διακτινισμό, να πετιέμαι μια βόλτα προς τα κει όποτε θέλω ;) χιχιχ !!
Φιλάκια γλυκούλα μου, καλή μας εβδομάδα, χαμογελαστή :)
Λυριελάκι μου, έχεις δίκιο.
ΔιαγραφήΕμένα, η απόσταση, μου χάρισε τον εαυτό μου. Δεν ξέρω, αν ζώντας ανάμεσα στον συγγενικό μου περίγυρο, θα ήμουν το ίδιο άτομο. Χαίρομαι γι' αυτό, παρόλο, που κάποιες φορές, το τίμημα είναι μεγάλο. Η επιλογή βέβαια ήταν κατάδική μου, και δεν το μετανιώνω, ούτε θα την άλλαζα.
Φιλάκια πολλά τριανταφυλλάκι μου, και μια όμορφη εβδομάδα από αύριο!!
Το καλύτερο αντίδοτο ενός αποχωρισμού είναι η νοσταλγία!Ο αποχωρισμός είναι ένας πόνος, η νοσταλγία όμως είναι εκείνη που κρατάει μέσα μας όλα τα ευχάριστα, χωρίς να ξαναζούμε τον πόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ εξαιρετική η δημοσίευσή σου!Μια αφιέρωση για τους ανθρώπους που αγαπάς και που θα χαίρονται πολύ να σ' έχουν δίπλα τους!!!Να 'σαι πάντα καλά καλή μου φίλη και να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς!!!
Καλέ μου Νίκο, τι όμορφο το σχόλιό σου!!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!!
Σου εύχομαι μια πολύ όμορφη εβδομάδα!!!
Φιλιά πολλά σε όλους σας!!
Δεν έχω κάποιον τόσο μακριά μου για να σου πω πως αισθάνομαι! Αυτό που μπορώ να σου πω ότι μπορώ να καταλάβω τη νοσταλγία για τους δικούς σου ανθρώπους! Να'σαι καλά, Ροδούλα !! Και μη μου στεναχωριέσαι! Βλέπεις που η τεχνολογία, έστω και με κάποιο τρόπο, μας "φέρνει" κοντά;!!! Φιλάκια πολλά !
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέπη μου, σ' ευχαριστώ για το τόσο όμορφο σχόλιό σου!!
ΔιαγραφήΚαμιά φορά, παρόλο που οι επιλογές ζωής είναι δικές μας, το τίμημα φαίνεται μεγάλο. Κάποιες άλλες φορές πάλι, χαίρομαι πολύ για την επιλογή μου, για την οποία δε μετανιώνω ούτε στιγμή, αφού ακολούθησα τον Γιαννάκη μου με μεγάλη χαρά, αλλά ταυτόχρονα, ανακάλυψα εμένα.
Το διαδίκτυο πάντως, στηρίζει πολύ δυναμικά την απουσία των δικών μας ανθρώπων, μηδενίζοντας τις αποστάσεις.
Πολλά φιλιά!!!
Καλή εβδομάδα από αύριο!!
Άχ βρε Ροδούλα μου....Σου εύχομαι σύντομα να ανταμώσετε να αγκαλιάσεις και να χαρείς τους αγαπημένους σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρασα να σου πω συγχαρητήρια!...είσαι η τυχερή της κλήρωσης!
Όμορφη Κυριακή σου εύχομαι!...
ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρυσούλα μου ευχαριστώ πάαααααρα πάρα πολύ!!!!!!!
Μου έφτιαξες την Κυριακή μου!!!!!!!!
Όποτε κερδίζω κάτι χαίρομαι σαν μικρό παιδί χαχαχαα
Φιλάκια πολλά!!!
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!!!
Και πάλι σ' ευχαριστώ!
Υ.Γ.
Σου έρχομαι :)
Ροδουλίτα μου με το δίκιο σου μα σε πιάνει μια μελαγχολία καμιά φορά. Είναι δύσκολο και αβάσταχτο να ζεις μακριά απο αγαπημένα σου πρόσωπα. Τελικά οπως σωστά λες, η τεχνολογία δεν ειναι τόσο κακή οταν ειδικά μας ενώνει με αυτούς που αγαπάμε. Δεν εχω ανθρώπους δικους μου που ζουν μακριά όπως εσύ, αλλά επειδή ο αντρούλης μου λείπει πολύ συχνά ταξίδια στο εξωτερικό, με skype και viber και μιλάμε αλλά και βλεπόμαστε δωρεάν καο πλέον πολλές φορές μες τη μέρα. Τον βλέπουν και τα παιδιά, μας βλέπει και εκείνος. Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια κιόλας, μιλούσαμε ελάχιστα γιατί μετά οι λογαριασμοί της κινητής μας τσάκιζαν:) τώρα φτάσαμε να μιλάμε περισσότερο από όταν είναι εδω:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάρες πολλές Ροδουλίνα μου.