Όταν τα φώτα σβήνουν...

Γιορτές τέλος. Τα λαμπιόνια σβήνουν. Οι δρόμοι επανέρχονται στη συνηθισμένη τους κατάσταση. Οι βεράντες των σπιτιών μας το ίδιο. Το εσωτερικό των σπιτιών μας το ίδιο.   Η νεραϊδόσκονη που έπεφτε για περίπου δυο μήνες, και έκανε τα πάντα να μοιάζουν παραμύθι, τελείωσε...

Γκλαμουριά τέλος. 

Γκλαμουριά τέλος; Και από την ψυχή μας;  Γιατί, αν το πιάσαμε το νόημα των Χριστουγέννων που τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσον καιρό προ-γιορτάζαμε, γιορτάσαμε και μετα-γιορτάζαμε με τόοοοοοοοοοοοοοοοοση χαρά και ενθουσιαμό, τότε μέσα εκεί, πρέπει να έμεινε το φως. Μέσα εκεί, πρέπει να λάμπουν χιλιάδες λαμπιόνια!!! Μέσα εκεί, πρέπει να κουρνιάζει ακόμη η χαρά και η αγάπη!!!!
Ξανά στα ίδια λοιπόν... Στην ωμή πραγματικότητα, τη γεμάτη πίκρα, ψευτιά, μαυρίλα. Και, λέει, έρχονται εκλογές. Και λέει, τα κακά μας είναι ακόμα πίσω.
Ε, λοιπόν, ας είναι, και ας μας περιμένουν κι άλλα. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΡΑΚΙΑ (στην ψυχή έτσι;) ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΟΛΑ, ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ!!! ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!!!!!! ΕΜΑΣ, ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΑΞΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΜΕ ΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ ΣΗΚΩΜΕΝΑ, ΜΕ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ ΣΦΙΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!!!

Ο κόσμος προχώρησε, και θα συνεχίσει να προχωρά, σε κάθε εποχή, παρά τα όποια δεινά, γιατί πάντα, υπήρχαν οι άνθρωποι που είχαν αφήσει αναμμένο μέσα τους αυτό το φως, το αληθινό, που τους δυνάμωνε, και τους έδινε κουράγιο και πίστη, ότι όλα θα πάνε καλά, και τα κατάφεραν!!
Γιατί αυτά τα ανθρωπάκια που μας κυβερνούν (και δε μιλώ για την κυβέρνηση μόνο, αλλά και για όλα τα κόμματα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού) δεν έχουν τη δύναμη που νομίζουν ότι έχουν. Γιατί η δύναμή τους, είναι ένα μηδενικό μπροστά στο φως, και φαντάζει αστεία!!!! Οι Ηρώδες ανά τους αιώνες, δεν αλλάζουν, ούτε στην κατάληξη τους, ούτε και στην γελοιότητά που τους διακρίνει....
   
 ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ: ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΑΣ!!!!!