τουΣήμερα στο μάθημα της μουσικής, -με τρίχρονα παιδάκια- μοίρασα όπως κάθε φορά, κρουστά όργανα. Σαν μουσικοί κάνουμε τις συμφωνίες μας με τα παιδιά (την ώρα της μουσικής, θεωρώ τον εαυτό μου μουσικό ανάμεσα σε μουσικούς), και σε κάθε μάθημα τις επαναλαμβάνουμε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση συμφωνούμε ότι θα φέρονται όμορφα στα κρουστά τους όργανα και θα τα προσέχουν, γιατί είναι φτιαγμένα με μεγάλη αγάπη και πολύ κόπο, διαφορετικά το παιδί που δεν τηρεί τη συμφωνία μας θα το χάνει.
Και τότε αντέδρασα αστραπιαία.
"Όχι Ανδρέα μου (το όνομα είναι φανταστικό) δεν υπάρχουν κακά παιδιά. Να το θυμάσαι αυτό. Απλά κάποιες φορές τα παιδάκια κάνουν αταξίες. Ακόμα όμως και όταν κάνουν αταξίες, όσο μεγάλες και να είναι, εξακολουθούν να είναι καλά παιδιά. Όλα τα παιδάκια είναι καλά, να το θυμάστε αυτό. Και αν κάποιος σας πει ότι είστε κακά παιδιά, εσείς να του πείτε "όχι είμαστε καλά παιδιά, απλά κάποιες φορές κάνουμε αταξίες"!!
Ο Ανδρέας έμεινε σκεφτικός, όπως και όλα τα παιδιά της τάξης, όμως φαίνονταν πολύ χαρούμενα με αυτό που άκουσαν. Στο τέλος ο Ανδρέας γύρισε στον Κώστα (το όνομα είναι φανταστικό) και του είπε: "Έκανες αταξία Κώστα"
Φυσικά ο Κώστας έχασε τη μαράκα του για την υπόλοιπη ώρα, όμως δε διαμαρτυρήθηκε, αφού ήξερε ότι δεν είχε τηρήσει τη συμφωνία μας. Εξάλλου το ξέρει, ότι τις ίδιες συνέπειες έχει και κάθε παιδί που δεν τηρεί τη συμφωνία μας.
Ήθελα να μοιραστώ το συγκεκριμένο περιστατικό μαζί σας, γιατί θεωρώ εγκληματικό να βάζουμε την ταμπέλα του "Κακού" σε οποιοδήποτε παιδί. Είναι κρίμα, άδικο. Και δυστυχώς ακούω συνέχεια γύρω μου γονείς, αλλά και εκπαιδευτικούς, να ξεστομίζουν τόσο επιπόλαια αυτή τη φράση: "Είσαι κακό παιδί" ή "Δεν είσαι καθόλου καλό παιδί".
Ας σταματήσουμε λοιπόν να αποκαλούμε τα παιδιά κακά, μόνο και μόνο επειδή έκαναν κάποια αταξία.
Ένα παιδάκι λοιπόν, άρχισε να κτυπά τη μαράκα του με δύναμη στο πάτωμα, παρόλο που προηγουμένως είχα ζητήσει να αφήσουν τα όργανα να ξεκουραστούν στο πάτωμα, μέχρι να τα ξαναχρειαστούμε.
Εάν απλά το παιδάκι έχανε τη μαράκα του, αφού δεν τήρησε τη συμφωνία μας, τότε όλα θα ήταν πολύ φυσιολογικά. Ένα άλλο παιδάκι όμως, άλλαξε την έκβαση αυτή, με την αυθόρμητη παρέμβαση του. "Είσαι πολύ κακό παιδί!!!" φώναξε στο συμμαθητή του.Και τότε αντέδρασα αστραπιαία.
"Όχι Ανδρέα μου (το όνομα είναι φανταστικό) δεν υπάρχουν κακά παιδιά. Να το θυμάσαι αυτό. Απλά κάποιες φορές τα παιδάκια κάνουν αταξίες. Ακόμα όμως και όταν κάνουν αταξίες, όσο μεγάλες και να είναι, εξακολουθούν να είναι καλά παιδιά. Όλα τα παιδάκια είναι καλά, να το θυμάστε αυτό. Και αν κάποιος σας πει ότι είστε κακά παιδιά, εσείς να του πείτε "όχι είμαστε καλά παιδιά, απλά κάποιες φορές κάνουμε αταξίες"!!
Ο Ανδρέας έμεινε σκεφτικός, όπως και όλα τα παιδιά της τάξης, όμως φαίνονταν πολύ χαρούμενα με αυτό που άκουσαν. Στο τέλος ο Ανδρέας γύρισε στον Κώστα (το όνομα είναι φανταστικό) και του είπε: "Έκανες αταξία Κώστα"
Φυσικά ο Κώστας έχασε τη μαράκα του για την υπόλοιπη ώρα, όμως δε διαμαρτυρήθηκε, αφού ήξερε ότι δεν είχε τηρήσει τη συμφωνία μας. Εξάλλου το ξέρει, ότι τις ίδιες συνέπειες έχει και κάθε παιδί που δεν τηρεί τη συμφωνία μας.
Ήθελα να μοιραστώ το συγκεκριμένο περιστατικό μαζί σας, γιατί θεωρώ εγκληματικό να βάζουμε την ταμπέλα του "Κακού" σε οποιοδήποτε παιδί. Είναι κρίμα, άδικο. Και δυστυχώς ακούω συνέχεια γύρω μου γονείς, αλλά και εκπαιδευτικούς, να ξεστομίζουν τόσο επιπόλαια αυτή τη φράση: "Είσαι κακό παιδί" ή "Δεν είσαι καθόλου καλό παιδί".
Ας σταματήσουμε λοιπόν να αποκαλούμε τα παιδιά κακά, μόνο και μόνο επειδή έκαναν κάποια αταξία.
ποσο δικιο εχεις Ροδουλα μου! ειδικα οταν μιλαμε για μικρα παιδια! για παιδια που δεν καταλαβαινουν ακριβως πωσ το λεμε κατι και τι εννοουμε. για παιδια που αρχιζουν να διαμορφωνουν χαρακτηρα. για παιδια που τους μαθαινουμε ακριβως να χρησιμοποιουν ευκολα και αμεσως και αυτα ταμπελες!!
ΑπάντησηΔιαγραφή