Όταν είχα πρωτοακούσει αυτό το τραγούδι σε εκτέλεση του Παύλου Σιδηρόπουλου, συγκινήθηκα. Αυτή η έκκληση για αγάπη, με συγκλόνισε!
Το ότι ο ήρωας, "έπιασε" το βαθύτερο νόημα της ζωής, και τα φώτα και οι φαμφάρες δεν τον άγγίζαν, με εντυπωσίασε και με έβρισκε και απόλυτα σύμφωνη.
Το ότι είχε τόση ανάγκη από αγάπη, επίσης με συγκίνησε.
Το τραγούδι αυτό, ταυτίστηκε με άτομα που πολλοί αποκαλούν "περιθωριακά", όμως αυτά τα άτομα είναι συνάνθρωποί μας, που είτε από ευαισθησία, είτε για όποιουσδήποτε άλλους λόγους, χάθηκαν σε δρόμους σκοτεινούς. Έχουν ανάγκη τη στήριξη μας, και όχι την κατακραυγή μας.
Αυτό το τραγούδι, το αφιερώνω σε όλους μας. Τους μεν, για συμπαράσταση, και τους δε για ευαισθητοποίηση. Γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να μας αγαπάνε και να μας δέχονται, να μας δίνουν ευκαιρίες και όχι να μας κρίνουν και να μας κατακρίνουν.
Το ότι ο ήρωας, "έπιασε" το βαθύτερο νόημα της ζωής, και τα φώτα και οι φαμφάρες δεν τον άγγίζαν, με εντυπωσίασε και με έβρισκε και απόλυτα σύμφωνη.
Το ότι είχε τόση ανάγκη από αγάπη, επίσης με συγκίνησε.
Το τραγούδι αυτό, ταυτίστηκε με άτομα που πολλοί αποκαλούν "περιθωριακά", όμως αυτά τα άτομα είναι συνάνθρωποί μας, που είτε από ευαισθησία, είτε για όποιουσδήποτε άλλους λόγους, χάθηκαν σε δρόμους σκοτεινούς. Έχουν ανάγκη τη στήριξη μας, και όχι την κατακραυγή μας.
Αυτό το τραγούδι, το αφιερώνω σε όλους μας. Τους μεν, για συμπαράσταση, και τους δε για ευαισθητοποίηση. Γιατί εμείς οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη να μας αγαπάνε και να μας δέχονται, να μας δίνουν ευκαιρίες και όχι να μας κρίνουν και να μας κατακρίνουν.
Ομορφο τραγούδι,ευχαριστούμε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοδούλα, συγχαρητήρια τόσο για τη επιλογή του τραγουδιού, όσο και για το παίξιμο και την καθαρή φωνή. Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στην κιθάρα και στο τραγούδι, καθότι είμαι γέννημα θρέμα Κερκυραίος. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, έπαιζα κιθάρα και τραγουδούσα μαζί με τα παιδιά του χωριού μου. Το χωριό μου (Βαλανειό, ανήκει στη βόρεια Κέρκυρα) είναι ένα από τα χωριά με τη μεγαλύτερη μουσική παράδοση. Διαθέτει μια από τις πιο γνωστές χορωδίες στην Κέρκυρα και όχι μόνο, όπου οι χορωδοί τραγουδούν τραγούδια προσαρμοσμένα σε τέσσερις ομάδες φωνών (πρίμο, σεκόντο, βαρύτονο και μπάσο, χορωδιακή τετραφωνία). Είσαι πολύ τυχερή που μέσα από τη δουλειά σου μπορείς να συνδυάζεις την αγάπη σου για τα παιδιά και τη μουσική. Το ίδιο προσπαθώ κι εγώ και πιστεύω ότι αυτό μας ξαναγεννά και μας γεμίζει με διάθεση για πρσφορά μάθησης και ψυχαγωγίας. Ενημέρωσέ με για το αν έλαβες το mail που σου έστειλα χθες στη δ/νση annoula2006@live.com. Καλή σου νύχτα, Αντώνης
ΑπάντησηΔιαγραφήμπράβο ροδούλα μου αρέσει το γούστο σου. δυστηχώς κάτι έχει ο υπολογιστής μου και δεν μπορώ να απολάυσω και τον ήχο όμως το τραγούδι το γνωρίζω
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια Ροδούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά Υπέροχη!!
Πρώτα πρέπει να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και μετά τους άλλους...Έπρεπε να πατήσουμε στον πάτο για να "δούμε" μέσα στη θολούρα του λασπόνερου όλα αυτά που μας λείπουν ή χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων! Ελπίζω κάτι να αλλάξει στους ανθρώπους- προς το καλύτερο πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα πολύ όμορφο τραγούδι, που το έκανες ακόμη καλύτερο με την ζεστή σου παρουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡένα μου χαίρομαι που σου άρεσε η επιλογή τραγουδιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Αντώνη, πόσο χάρηκα που σου αρέσει κι εσένα η μουσική!!! Είμαι σίγουρη ότι χαρίζεις στους μικρούς σου μαθητές πολλές και όμορφες μουσικές στιγμές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκαιο ότι είναι μεγάλη τύχη (ευλογία θα το έλεγα) που μπορώ να συνδυάσω τη μουσική με την εκπαίδευση. Νιώθω ευτυχισμένη γι' αυτό. Αυτό τον καιρό, δουλεύω τον Πέτρο και το λύκο. Σήμερα ήταν η τρίτη διδακτική ώρα, τα παιδάκια αναγνωρίζουν πια τις "Φωνούλες" όπως τις λέμε των οργάνων, και δραματοποιήσαμε όλα τα μέρη του έργου. Ήταν απίστευτο το πόσο πολύ τους άρεσε. Ένα παίδάκι μου είπε ότι είδε στον ύπνο του την πάπια και το πουλάκι. Σκέφτομαι όμως να κάνω μια ανάρτηση για το θέμα, γι' αυτό επιφυλάσσομαι.
Κι εσύ είσαι πολύ τυχερός, που γεννήθηκες σε ένα τόσο μουσικόφιλο μέρος. Όταν πήγα στη Ζάκυνθο, με ενθουσίασε ο κόσμος, που όπου και να βρισκόταν, τραγουδούσε καντάδες, πολυφωνικά!!!! Ήταν απίστευτο. Κάτι τέτοιο θα εννοείς ε; Είναι απόλαυση να τους ακούς!
Σε ευχαριστώ που με ενημέρωσες για το μήνυμα, δε θα το έβλεπα ποτέ, γιατί δεν μπαίνω σχεδόν ποτέ στα μηνύματα. Θα το κάνω όμως από τώρα και στο εξής. Σου έχω απαντήσει.
Σε ευχαριστώ για όλα!
Καλό απόγευμα να έχεις!
Πρόεδρε (μα πόσο μου αρέσει το όνομα που επέλεξες!) χαίρομαι που σου αρέσει η μουσική επιλογή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
Αγαπημένο μου καρπαθάκι σε ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα να έχεις.
Μαρίνα μου, εύχομαι να έχουμε πιάσει τον πάτο, και να μην έχει και άλλο κάτω γιατί... ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα!
top blogs καλωσήλθατε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ για το εξίσου "ζεστό" σας σχόλιο!
Καλό απόγευμα!!!
Υπέροχο Ροδούλα μου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φωνή σου έχει ένα τόσο ζεστό "μέταλλο" που κάνει το τραγούδι να ακούγεται ακόμα ωραιότερο!
Φιλάκια, καλό βράδυ!
Σε ανακάλυψα απ τα ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ! Συγχαρητήρια για τη δουλειά σου και καλό καλοκαίρι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυαγαπημένο τραγούδι,
κι εσύ σε μια γωνίτσα του σπιτιού σου
με την κιθάρα στα χέρια να το τραγουδάς,
τόσο απλά , τόσο όμορφα , να σαι καλά !!
Ροδούλα μου, μα είσαι εσύ; ΟΥΑΟΥ! Μπράβο!! Πολυτάλαντη και πολυπράγμων :)) Συμφωνώ πάρα πολύ σε αυτό που λες για τα περιθωριοποιημένα άτομα. Καμιά φορά μες τη βολή της ζωής, ξεχνάμε πόσο μόνοι, πόσο άτυχοι, πόσο "σπασμένοι" είναι μερικοί άνθρωποι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΡοδούλα μου πολύ όμορφο το τραγούδι και η ερμηνεία του, έχει νόημα και μας αγγίζει... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλενα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το τόσο όμορφα λόγια σου. Αυτό το τραγούδι κρύβει μια ευαισθησία, βγάζει έναν πόνο, που με συγκινεί ιδιαίτερα. Προσπαθώ ακούγοντας το ή τραγουδώντας το, να μπω στο "πετσί" του ήρωά τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒανέσα, καλωσήλθες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ και για την επίσκεψη, και για τα καλά σου λόγια.
Καλό καλοκαίρι να έχεις!
Γεια σου Αθηνά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο. Ναι έτσι όπως τα λες είναι. Είχα και τη συστολή της δημόσιας έκθεσης και ήμουν λίγο κουμπωμένη χαχα. Μου υποσχέθηκε ο Γιαννάκης μου (αυτός είναι ο άντρας μου) την επόμενη φορά, να ηχογραφήσουμε, χωρίς κατά ανάγκη να φαίνεται και εικόνα βίντεο, αλλά μόνο η φωνή.
Η Σταυρούλα μου έκανε τη λήψη αυτή τη φορά. Τώρα που τελείωσαν τα σχολεία, περνάμε πολλές ώρες παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας μαζί.
Καλό καλοκαίρι σου εύχομαι.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι Άντρη μου εγώ είμαι χαχαα. Ήθελα οπωσδήποτε αυτό το τραγούδι να συνοδεύσει την ανάρτηση μου, μου αρέσει αφάνταστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο σου εύχομαι.
Εύη μου καλωσήλθες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη και το γλυκό σου σχόλιο. Και εμένα με αγγίζει αυτό το τραγούδι.
Καλό καλοκαίρι σου εύχομαι!