Όταν μας πιάνουν οι ευαισθησίες

Καλημέρα σε όλους!!!! (κοριτσάκια-αγοράκια)
Εχθές, ήμασταν χαλαροί σπίτι, αφού τέλος οι εξετάσεις!!!!
Πήρα λοιπόν με την ευτυχή Σταυρούλα -λόγω σχολικής παύσης!-  τη σακούλα με τα καλοκαιρινά ρούχα, και την πήγαμε στο χαμόγελο του παιδιού. Έχουμε ένα στην περιοχή μας. Κάθε χρόνο, ό,τι ρούχα δεν κάνουν στα κορίτσια, και είναι σε άριστη κατάσταση, τα πάω εκεί.
Όπως κάθε φορά, ήταν στην αυλή καμιά δεκαριά παιδάκια (τα υπόλοιπα μάλλον φεύγουν τα σαββατοκύριακα) και παίζανε ήρεμα και όμορφα στον προαύλιο χώρο. του ειδικά διαμορφωμένου κτηρίου.
Μια καλή κυρία, μικρή σε ηλικία, ήρθε όπως κάθε χρονιά,και με το χαμόγελο στο στόμα και τη γλυκιά φωνή της, μου είπε: "Περιμένετε" και μου άνοιξε την γκαραζόπορτα για να περάσω. Έκανα με το αυτοκίνητο το γύρω της αυλής, και πάρκαρα ακριβώς έξω από την είσοδο, για να μπορέσω να μεταφέρω τη μαύρη σακούλα. Στον μεγάλο χώρο υποδοχής, ήταν άλλα δυο αγοράκια, που παρακολουθούσαν μια ταινία. Το ένα, που πρέπει να ήταν γύρω στα 11, είχε σπασμένο το ποδαράκι του, και το άλλο, γύρω στα 7, του έκανε μάλλον παρέα.
Αφού τηρήσαμε την τυπική διαδικασία, έγραψε δηλαδή η γλυκιά αυτή κυρία σε χαρτί τι παρέλαβε, και μου έδωσε το αντίγραφο, της είπα αυτό που παίζει στο μυαλό μου εδώ και αρκετούς μήνες, αλλά λόγω ρουτίνας συνεχώς το ανέβαλλα. Ότι δηλαδή, θα ήθελα να κάνω μουσική στα παιδιά του σπιτιού - σε όσα το θέλουν-, και γιατί όχι, να δημιουργήσουμε και μια χορωδία. Ονειρεύομαι και άλλα με το μυαλό μου, τόσα, που όταν τα σκέφτομαι νιώθω τον ίδιο εκείνο ενθουσιασμό που με πιάνει, όταν πρωτοσυλλαμβάνω μια ιδέα για κάτι καινούριο που θα γράψω, είτε σε μουσική, είτε σε κείμενο.
Μένω όμως σε αυτό που ήδη ανέφερα. Τα υπόλοιπα σιγά-σιγά, αν με το καλό ξεκινήσουμε.
Η ιδέα άρεσε στην γλυκιά αυτή κυρία, (μα τι χαζή που είμαι, να μη ρωτήσω το όνομά της) και μου έδωσε το τηλέφωνο της υπεύθυνης για να επικοινωνήσω μαζί της από Δευτέρα.
Δε νομίζω να μου αρνηθεί. Και όταν με το καλό ξεκινήσουμε είμαι μια εγώ... Θα πάω και στο ΝΑΚΑ,  -αφού ήδη έχουμε συνεργασία-, και θα ζητήσω κρουστά μουσικά όργανα για αρχή. Τι στο καλό, δε θα μας χαρίσουν; και ε ρε  τι έχουμε να κάνουμε με τα παιδάκια!!!! Μόνο που το σκέφτομαι κατασυγκινούμε. 
Ανυπομονώ κιόλας να έρθει η Δευτέρα.
Καλό σας τριήμερο|!!!