Μυρίζουν Χριστούγεννα!!!

Πώς πάτε αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες;

Εγώ σήμερα δεν έχω απογευματινά μαθήματα, και χαλαρώνω λίγο.

Είμαι μόνη μου σπίτι, έφτιαξα το τσαγάκι μου, που το πίνω σε μια ωραία Χριστουγεννιάτικη κούπα, έβαλα στο Cd player Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, και απολαμβάνω...

Σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας πώς περνάμε αυτό τον καιρό στο σχολείο. Να σας μεταφέρω -αν τα καταφέρω- το γιορτινό κλίμα που επικρατεί.

Λοιπόν, περνάμε ΥΠΕΡΟΧΑ, ΤΕΛΕΙΑ κουραστικά βέβαια, και λίγο αγχωτικά για να τα προλάβουμε όλα, αφού η γιορτή μας είναι το Σάββατο, αλλά ΤΕΛΕΙΑ!!!

Τα παιδάκια  της κάθε τάξης, έχουν ήδη στολίσει με τις δασκάλες τους το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους, οι πίνακές μας έχουν φορέσει τα Χριστουγεννιάτικά τους, οι χειροτεχνίες δίνουν και παίρνουν, αλλά και οι πρόβες για τα Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια που θα πούμε βρίσκονται στο φόρτε τους.

Το τι μπορούν να καταφέρουν αυτοί λιλιπούτειοι μουσικικοί, δεν μπορείτε να το φανταστείτε. Πραγματικά, συμπεριφέρονται σαν επαγγελματίες μουσικοί. Η ωριμότητα με την οποία τρίχρονα και τετράχρονα παιδάκια, συνεργάζονται μαζί μου, και ακούνε όλες τις οδηγίες, για το, με ποια βήματα θα περπατάνε με το κρουστό τους όργανο (βήματα ονομάζουμε τις αξίες), και για το τι κινήσεις θα κάνουν, είναι εντυπωσιακή.

Κάθε μέρα, κάποια δακάλα περνάει -χωρίς να τη δουν τα παιδιά- έξω από τις τάξεις, κτυπώντας κουδουνάκια, και τα παιδιά ενθουσιασμένα φωνάζουν "Ο Άη Βασίλης"!!!!!. Τρελαίνομαι να μπαίνω μέσα στις τάξεις μετά τα κουδουνάκια, και να μου λένε ενθουσιασμένα: "Κυρία Ροδούλα ακούσαμε τον Άγιο Βασίλη"!!!! "Αλήθεια;" λέω εγώ ανήξερη τάχα.

Τις προάλλες, φτιάχναμε κάτι χριστουγεννιάτικα δεντράκια, και βάζαμε χρυσόσκονη, και γω κάποια στιγμή, έτσι αυθόρμητη καθώς είμαι, πήρα τη σκόνη που είχε πέσει στο τραπέζι, και την άπλωσα πάνω στο πρόσωπό μου. Έμειναν και με κοιτούσαν με μια έκφραση στο πρόσωπο που έδειχνε ότι τους άρεσε αυτό που έβλεπαν, και μου λένε: "Κυρία Ροδούλα, πήγε χρυσόσκονη στο πρόσωπό σου"!
"Ε, είμαι η χριστουγεννιάτικη δασκάλα" τους λέω, και τους άρεσε τόσο πολύ, που το επαναλάμβαναν  συνέχεια.  "Η κυρία Ροδούλα είναι η Χριστουγεννιάτικη δασκάλα"
Ευτυχώς δε με μιμήθηκαν χαχαχαχα.

Σήμερα, δραματοποιήσαμε το "We wish you a merry X'mas".

Είπαμε  ότι είμαστε στην Αγγλία, εδωσα σε κάθε παιδί από ένα τριγωνάκι, κι εγω πήγα στη γωνιά με την κουζινούλα, που και καλά ήταν το σπίτι μου και γω ήμουν η νοικοκυρά.

Όταν τους έκανα νόημα ήρθαν όλα μαζί καταχαρούμενα (το ζούνε παιδί μου, νόμιζαν στ' αλήθεια ότι γινόταν αυτό) κτύπησαν την πόρτα, εγώ τους άνοιξα και αυτά άρχισαν να μου τραγουδάνε κτυπώντας ενθουσιασμένα τα τριγωνάκια τους:

               We wish you a Merry Xmas......

Στο σημείο που λέει το τραγούδι          "Now bring us some figgy  pudding...

εγώ πήρα ένα πιάτο, και καλά τους μοίρασα πουτίγκα με σύκα. Το πώς την έφαγαν και την απόλαυσαν και ζητούσαν κι άλλη χαχαχαχα δε λέγεται.

Ακόμα και με την τάξη των δίχρονων, η δραματοποίηση αυτή είχε μεγάλη επιτυχία.

Αύριο θα φτιάξουνε όλες οι τάξεις κουραμπιέδες!!!

Σε άλλη ανάρτηση, (για να μη σας κουράζω άλλο τώρα) θα σας διηγηθώ για τη δραματοποίηση που κάνουμε του Ρούντολφ, αλλά και τη ακρόαση και δραματοποίηση  του "καρυοθραύστη" του Τσαϊκόφσκι.

Προσεχώς λοιπόν αναμείνατε χαχαχα.

Σας εύχομαι ένα όμορφο απόγευμα.