Η Αννούλα στην κατασκήνωση

Η Αννούλα στην κατασκήνωση
"Η Αννούλα στην κατασκήνωση" (Από 8 χρονών)

Οι συμπορευτές μου στο διαδίκτυο

Ο δικός μου εννιάλογος για τον σωστό εκπαιδευτικό

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΝΝΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ



1. Ο/η εκπαιδευτικός δεν δείχνει την αδυναμία του προς οποιοδήποτε παιδί.

2. Ο/η εκπαιδευτικός είναι ΑΓΑΠΗ και αναβλύζει αγάπη

3. Ο/η εκπαιδευτικός αφουγκράζεται ιδιαίτερα τα συνεσταλμένα παιδιά και τους τονώνει την αυτοπεποίθηση

4. Ο/η εκπαιδευτικός δίνει σε όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες έκφρασης

5. Ο/η εκπαιδευτικός επιβραβεύει

6. Ο/η εκπαιδευτικός ενεργοποιεί την αίσθηση αλληλεγγύης μεταξύ των μαθητών
του

7. Ο/η εκπαιδευτικός δεν απογοητεύει, ενθαρρύνει

8. Ο/η εκπαιδευτικός είναι προσιτός

9. Ο/η εκπαιδευτικός είναι μάνα και πατέρας



Ροδούλα Σερδάρη-Παπαϊωάννου

Μουσικο-παιδαγωγός

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Μυρίζουν Χριστούγεννα!!!

Πώς πάτε αγαπημένοι μου φίλοι και φίλες;
Εγώ σήμερα δεν έχω απογευματινά μαθήματα, και χαλαρώνω λίγο.

Είμαι μόνη μου σπίτι, έφτιαξα το τσαγάκι μου, που το πίνω σε μια ωραία Χριστουγεννιάτικη κούπα, έβαλα στο Cd player Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, και απολαμβάνω...

Σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας πώς περνάμε αυτό τον καιρό στο σχολείο. Να σας μεταφέρω -αν τα καταφέρω- το γιορτινό κλίμα που επικρατεί.
Λοιπόν, περνάμε ΥΠΕΡΟΧΑ, ΤΕΛΕΙΑ κουραστικά βέβαια, και λίγο αγχωτικά για να τα προλάβουμε όλα, αφού η γιορτή μας είναι το Σάββατο, αλλά ΤΕΛΕΙΑ!!!
Τα παιδάκια  της κάθε τάξης, έχουν ήδη στολίσει με τις δασκάλες τους το Χριστουγεννιάτικο δέντρο τους, οι πίνακές μας έχουν φορέσει τα Χριστουγεννιάτικά τους, οι χειροτεχνίες δίνουν και παίρνουν, αλλά και οι πρόβες για τα Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια που θα πούμε βρίσκονται στο φόρτε τους.
Το τι μπορούν να καταφέρουν αυτοί λιλιπούτειοι μουσικικοί, δεν μπορείτε να το φανταστείτε. Πραγματικά, συμπεριφέρονται σαν επαγγελματίες μουσικοί. Η ωριμότητα με την οποία τρίχρονα και τετράχρονα παιδάκια, συνεργάζονται μαζί μου, και ακούνε όλες τις οδηγίες, για το, με ποια βήματα θα περπατάνε με το κρουστό τους όργανο (βήματα ονομάζουμε τις αξίες), και για το τι κινήσεις θα κάνουν, είναι εντυπωσιακή.
Κάθε μέρα, κάποια δακάλα περνάει -χωρίς να τη δουν τα παιδιά- έξω από τις τάξεις, κτυπώντας κουδουνάκια, και τα παιδιά ενθουσιασμένα φωνάζουν "Ο Άη Βασίλης"!!!!!. Τρελαίνομαι να μπαίνω μέσα στις τάξεις μετά τα κουδουνάκια, και να μου λένε ενθουσιασμένα: "Κυρία Ροδούλα ακούσαμε τον Άγιο Βασίλη"!!!! "Αλήθεια;" λέω εγώ ανήξερη τάχα.

Τις προάλλες, φτιάχναμε κάτι χριστουγεννιάτικα δεντράκια, και βάζαμε χρυσόσκονη, και γω κάποια στιγμή, έτσι αυθόρμητη καθώς είμαι, πήρα τη σκόνη που είχε πέσει στο τραπέζι, και την άπλωσα πάνω στο πρόσωπό μου. Έμειναν και με κοιτούσαν με μια έκφραση στο πρόσωπο που έδειχνε ότι τους άρεσε αυτό που έβλεπαν, και μου λένε: "Κυρία Ροδούλα, πήγε χρυσόσκονη στο πρόσωπό σου"!
"Ε, είμαι η χριστουγεννιάτικη δασκάλα" τους λέω, και τους άρεσε τόσο πολύ, που το επαναλάμβαναν  συνέχεια.  "Η κυρία Ροδούλα είναι η Χριστουγεννιάτικη δασκάλα"
Ευτυχώς δε με μιμήθηκαν χαχαχαχα.

Σήμερα, δραματοποιήσαμε το "We wish you a merry X'mas".

Είπαμε  ότι είμαστε στην Αγγλία, εδωσα σε κάθε παιδί από ένα τριγωνάκι, κι εγω πήγα στη γωνιά με την κουζινούλα, που και καλά ήταν το σπίτι μου και γω ήμουν η νοικοκυρά.
Όταν τους έκανα νόημα ήρθαν όλα μαζί καταχαρούμενα (το ζούνε παιδί μου, νόμιζαν στ' αλήθεια ότι γινόταν αυτό) κτύπησαν την πόρτα, εγώ τους άνοιξα και αυτά άρχισαν να μου τραγουδάνε κτυπώντας ενθουσιασμένα τα τριγωνάκια τους:
               We wish you a Merry Xmas......
Στο σημείο που λέει το τραγούδι          "Now bring us some figgy  pudding...
εγώ πήρα ένα πιάτο, και καλά τους μοίρασα πουτίγκα με σύκα. Το πώς την έφαγαν και την απόλαυσαν και ζητούσαν κι άλλη χαχαχαχα δε λέγεται.
Ακόμα και με την τάξη των δίχρονων, η δραματοποίηση αυτή είχε μεγάλη επιτυχία.

Αύριο θα φτιάξουνε όλες οι τάξεις κουραμπιέδες!!!
Σε άλλη ανάρτηση, (για να μη σας κουράζω άλλο τώρα) θα σας διηγηθώ για τη δραματοποίηση που κάνουμε του Ρούντολφ, αλλά και τη ακρόαση και δραματοποίηση  του "καρυοθραύστη" του Τσαϊκόφσκι.
Προσεχώς λοιπόν αναμείνατε χαχαχα.

Σας εύχομαι ένα όμορφο απόγευμα.

26 σχόλια:

  1. γιορτες για να βλεπουμε χαρουμενα παιδακια, χαμογελαστα προσωπακια!! :)
    τι καλυτερο??


    καλο απογευμα Ροδουλα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ροδούλα να έρθω να πιούμε μαζί τσαγάκι και να μου λες τι κάνεις με τα παιδάκια σου? η ευκολία με την οποία "μπαίνουν" στο ρόλο και ξάφνου όσα περιγράφεις γίνονται αληθινά, είναι πραγματικά αξιοζήλευτη. Προσπαθώ όσο μπορώ να διατηρώ την παιδικότητα μου και νομίζω θα κάναμε μια τρελή παρέα χα χαχα !! Να σε ρωτήσω και κάτι μήπως το ξέρεις, τώρα που είδα να λες "καρυοθραύστης", γιατί αποκαλούν έτσι τα ξύλινα στρατιωτάκια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ροδούλα μου, τι τρυφερά όλα!!!μπράβο σου για το κέφι σου και την αγάπη σου γι αυτό που κάνεις!!!φιλάκια γλυκιά μου μούσα!!!αγάπη πολλή και φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α! ξέχασα! γιατί έχει τοσο μεγάλη απόσταση ( κενό), ο τίτλος του blog σου, με την ανάρτησή σου;; νόμισα ότι είναι κενό το blog σου, ότι κάτι έγινε και θα έφευγα! κοίταξέ το!! φιλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ηλία μου, έτσι όπως τα λες είναι. Τα χαρούμενα προσωπάκια αυτών των μικρών αγγέλων, αξίζουν όλα τα λεφτά του κόσμου!
    Καλή εβδομάδα να έχεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα κάναμε πολύ καλή παρέα Λύριελ μου, έτσι διαισθάνομαι. Κρίμα να μην είσαι κοντά, αλλά... πρόσεξε, γιατί μπορεί και να βαριόσουνα, εγώ όταν αρχίσω τις ιστορίες με τα μικρά μου, παρασύρομαι από τον ενθουσιασμό μου και δε σταματάω χαχαχα
    Καλό απόγευμα (τι έχετε αλήθεια εκεί τώρα;) να έχεις!
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φανή μου, τη δουλειά μου την υπέραγαπώ. Δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτήν. Λίγο η επαφή με τα μεγαλύτερα παιδιά του δημοτικού μου λείπει, αλλά και με τα μικρότερα όταν δουλεύεις, είναι σκέτη μαγεία!
    Σε ευχαριστώ για την επισήμανση. ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΑ!!! Το είχα δει, αλλά δεν ήξερα τι να κάνω, και όταν διάβασα το σχόλιό σου, πήγα στο gadget αυτό που είχα προσθέσει, είδα ότι είχε μεγάλο κενό από το τέλος του κειμένου, μέχρι το τέλος του κενού χώρου, τον επέλεξα΄, έκανα διαγραφή και ΠΕΤΥΧΕ!!!
    Σε ευχαριστώ πολύ Φανούλα μου!
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ!!!
    Υ.Γ.΄
    θέλω να ξέρεις, ότι χαίρομαι πολύ όποτε σε βλέπω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΡΟΔΟΥΛΑ μου το είπες αγάπη μου κουράστηκα αλλά ήταν ΤΕΛΕΙΑ!!!!...αυτό είναι πάθος για ότι κάνεις..και είναι δημιουργία...είδες και πόσο εύκολα μπαίνουν στον ρόλο τους τα πιτσιρίκια;;;
    και πόση τρυφερότητα σου χαρίζουν και μόνο με την παρουσία τους;; να έχεις πάντα ωραιες εμπνεύσεις και να τους τις μεταλαμπαδεύεις !!!!! φιλακια πολλα ....ωραία τα βιντεο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Περιμένω κι άλλες ιδέες... μ'αρέσει να κλέβω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Είσαι τυχερή και ειδικά αυτές τις μέρες που δουλεύεις με παιδιά....μου άρεσαν αυτά που περιγράφεις....

    Αυτές τις μέρες το μυαλό μου γυρίζει πίσω ..πολύ πίσω και γίνομαι παιδί....και μου αρέσει!!!!καλησπέρα...καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Εκδηλη είναι η αγάπη που έχεις στα παιδιά και τη δουλειά σου Ροδούλα μου και το πάθος που μιλάς γι' αυτά τα δύο που τόσο δεμένα είναι μεταξύ τους, δεν ξεχωρίζουν. Αυτή είναι η διαφορά του επαγγέλματος από το λειτούργημα. Και παρόλο που με συνεπήρε το πνεύμα των Χριστουγέννων και η ευτυχία που εκπέμπουν τα προσωπάκια των παιδιών, στέκομαι στον εννιαλογο παραπάνω που ομολογώ ότι είναι η δεύτερη φορά που τον παρατηρώ. Μακάρι όλοι οι εκπαιδευτικοί να έχουν τόσα αποθέματα αγάπης! Αχ κάλεσε με για τσάι μια φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ομορφες στιγμες!!!!να εισαστε ολοι καλα και να τα απολαμβανεται! καλημερα! φιλακιααααα Χριστουγεννιατικη δασκαλα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπημένη μου Ρούλα, σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιό σου. Πραγματικά, -καταντώ γραφική τώρα-, αλλά νιώθω ευτυχισμένη όταν δουλεύω.
    Ευχαριστώ για την πολύτιμη ευχή σου.
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. χαχαχαχαχαχα τρελοκομείο. Ώστε έτσι ε;
    Ευχαρίστως Λάμπρο μου, με όλη μου την αγάπη μοιράζομαι τις ιδέες μου μαζί σας.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μια μου, δεν μπορώ με λόγια, να εκφράσω αυτό που πραγματικά νιώθω όταν δουλεύω με αυτά τα επιγεια αγγελάκια, τα αθώα πλασματάκια. Το "ευτυχία", καμιά φορά είναι λίγο.΄
    Είδες πόσο όμορφα νιώθουμε, όταν σκεφτούμε όμορφες αναμνήσεις από τα παιδικά μας χρόνια; Αυτό ακριβώς λοιπόν, θέλω να δώσω στα παιδάκια μου. Όμορφες αναμνήσεις. Πιστεύω ότι και οι γνώσεις είναι πολύτιμες, αλλά πιο πολύτιμες για την ψυχική ισορροπία ενός ανθρώπου, είναι όλες αυτές οι στιγμές αγάπης και ευτυχίας που αποθηκεύουν μέσα τους σαν αναμνήσεις. Και αφού εμείς οι εκπαιδευτικοί έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ψυχές, έχουμε αυτή την ευθύνη. Ίδια ευθύνη έχουμε και σαν γονείς απέναντι στα παιδιά μας.
    Πολλά φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σοφία μου με συγκίνησες! Σε ευχαριστώ πολύ.
    Τον εννιάλογο αυτό, τον ανάρτησα πριν από 6-7 μήνες, τότε που είχα πρωτοκάνει το μπλογκ μου. Είναι τα πιστεύω μου σαν εκπαιδευτικός που είμαι, που τα έχω μέσα μου σαν λόγια ευαγγελίου. Έγινε σιγά σιγά, μέσα από την εμπειρία μου σε σχολεία, τόσο δημοτικά, όσο και νηπιαγωγεία. Και φαντάζομαι, ότι μπορεί να ανακαλύψω και άλλα στην πορεία μου.
    Τον πρόσθεσα μόνιμα στο ιστολόγιό μου, γιατί θέλω να υπάρχει συνέχεια. Με εκφράζει απόλυτα, Έτσι βιώνω εγώ το επάγγελμά μου, με γνώμονα αυτή τη λογική.
    Τώρα πάω και στο μέιλ σου, κάτι να σου γράψω.
    Πολλά φιλάκια
    Καλό απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. χαχαχααχα Μαρία μου, και σήμερα ήμουνα η Χριστουγεννιάτικη δασκάλα και πολύ μου άρεσε χαχαχα. Μα ποιο πολύ το χαίρονται τα παιδάκια χαχααχα. Αν είσαι από μια μεριά να με δεις, θα σκάσεις στα γέλια, θα πεις: "Κοίτα πώς έγινε πάλι η τρελή" χαχαχα.
    Μου αρέσει πολύ όμως, το χαίρομαι όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Είναι τα καλά του επαγγέλματος αυτά. Μπορείς να κάνεις ό,τι τρέλα σου κατέβει στο κεφάλι, και ο άλλος που είναι απέναντί σου, να την επικροτήσει χαχαχα. Μπορείς να χοροπηδάς, να χορεύεις, να τραγουδάς, και όλα αυτά, να τα υποδέχονται τα αγγελάκια που έχεις απέναντί σου με μεγάλη χαρά.
    Φιλάκια Μαρία μου
    Καλό σου απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μαγικές ώρες και για σένα και για τα παιδιά...Υπέροχη η ατμόσφαιρα που περιγράφεις!Να συνεχίσεις έτσι όμορφα!Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ροδούλα μου υπέροχες οι στιγμές που περιγράφεις με τα πιτσιρίκια!!!Σίγουρα τα παιδάκια είναι το καλύτερο αντίδοτο στις δύσκολες εποχές που περνάμε μας κάνουν και ξεχνιόμαστε λίγο. Καλή συνέχεια φιλενάδα και να περνάς όμορφα φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αχ πως σας ζηλεύω...Πολύ ωραία ατμόσφαιρα έχετε στο σχολείο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Έτσι όπως τα λες καλή μου διαδικτυακή φίλη. Είναι αντίδοτο τα παιδιά! Το γέλιο τους, η αθώα έκφρασή τους, η ανιδιοτελής αγάπη τους!!! Όλα αυτά μαζί, λειτουργούν ψυχοθεραπευτικά για μας τους μεγάλους. Αύριο έχουμε τη γιορτούλα μας. Ελπίζω να μην τραγουδούν πολύ φωνακτά, από τον ενθουσιασμό τους να τα ακούσει η μαμά και ο μπαμπάς χαχαχαχα. Συνήθως αυτό γίνεται χαχαχα. Όπως και να έχει όμως, τα αγγελάκια μας, βάζουν όλα τους τα δυνατά για να πουν όσο πιο καλά γίνεται όλα αυτά που μαθαίνουν.
    Καλό βράδυ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Δημητρούλα μου!!!΄
    Πέρασα από το "σπιτάκι" σου αγάπη μου. Τι όμορφο που είναι, μου άρεσε τόσο πολύ.
    Είναι τιμή μου που με επισκέφθηκες, και ιδιαίτερα που έγινες μέλος μου. Μου φώτισες το δικό μου "σπίτι" με την παρουσία σου.
    Μακάρι να ήμουν στο σχολείο σου.
    Η ατμόσφαιρα στο σχολείο μας είναι πραγματικά πολύ όμορφη. Όπως και σε όλα τα σχολεία αυτή την περίοδο.
    Σου εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Υπέροχη η αφήγησή σου Ροδούλα μου! Είσαι κι εσύ ένα παιδί στην ψυχή και γι΄ αυτός περνάς τόσο ωραία με τα παιδάκια! Καλή επιτυχία με τη γιορτούλα σας, φιλάκια xxxxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Lyriel μου. Ζητώ συγγνώμη που ξέχασα να απαντήσω στην ερώτησή σου σχετικά με τα ξύλινα στρατιωτάκια. Το θυμήθηκα εχθές, μέσα στο αυτοκίνητο, καθώς πήγαινα στη δουλειά χαχαχαα.
    Φαντάζομαι, επειδή ο πρίγκηπας καρυοθραύστης της Κλάρας, είχε το σχήμα ενός ξύλινου στρατιώτη.
    Φιλάκια
    Συγγνώμη ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Άντρη μου, καλά δεν πάω καλά έτσι; Μα δε σου απάντησα; Μπήκα προχθές με σκοπό να απαντήσω σε εσένα και στη Λύριελ, και τελικά απάντησα μόνο στη Λύριελ. Συγγνώμη, η σχολική γιορτή έφταιγε, που είχα να προετοιμάσω ένα σωρό.
    Όταν σε βλέπω Άντρη μου χαίρομαι πάρα πολύ.
    Χαίρομαι που σου άρεσε η αφήγησή μου. Βάζω κατά καιρούς.
    Άκου τώρα και ένα αστείο στη γιορτή εχθές. Στο τέλος της, μετά τα τραγούδια, ήρθε και ο Άγιος Βασίλης. Όλα τα παιδάκια μπήκαν στο τρενάκι, για να πάρουν το δώρο τους. Ένα κοριτσάκι, μόλις άνοιξε το δώρο του, άρχισε να κλαίει και όταν το ρώτησα τι είχε, μου είπε ότι δεν της έφερε το κομπιούτερ που του ζήτησε στο γράμμα της χαχαχαχαχα
    Τι να 'λεγα κι εγώ, της είπα ότι αυτός ήταν ο Άη Βασίλης για το σχολείο, και ότι το κομπιούτερ, θα της το φέρει στο σπίτι της.
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή