Τελευταία ανάρτηση του 2012!!!

Καλημέρα αγαπημένοι μου ηλεκτρονικοί φίλοι και φίλες!!!!
Σήμερα θα αποχαιρετήσουμε με ευχαρίστηση το 2012, που σημάδεψε τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας, που έκανε πολλούς από αυτούς να δοκιμαστούν πολύ σκληρά. Που στιγμάτισε τη χώρα μας, που δημιούργησε άστεγους, άνεργους, και οδήγησε πολύ κόσμο στην κατάθλιψη και στην αυτοκτονία.
Ευχή μου, το 2013, να είναι πιο φωτεινό, ευλογημένο, και πιο όμορφο για όλο τον κόσμο.
Εύχομαι ακόμη, δύναμη σε όλους μας, για να αντέχουμε τις όποιες δοκιμασίες, μα και φιλάνθρωπα αισθήματα, για να βοηθάμε όποιους χρειάζονται τη βοήθειά μας, υλική ή ψυχολογική. Όσοι από εμάς έχουμε ακόμη την ευλογία της εργασίας, ας σκεφτόμαστε και τους γύρω μας. Ας ψάξουμε να τους βρούμε.

Ξέρω ότι είναι λίγο στενάχωρες αυτές οι σκέψεις, όμως δε θα μπορούσα να μην τις εκφράσω.
Θέλω να δημοσιοποιήσω κάποια συναισθήματα που μου προκάλεσε μια εικόνα πέρσι, σε μια έξοδό μου με το Γιάννη και ένα φιλικό ζευγάρι. Είχαμε κατέβει Αθήνα, και διασχίζοντας από την Ερμού, είδα ανάμεσα σε δυο καταστήματα, ένα μεγάλο χαρτόκουτο, ένα σκύλο, και μια κουβέρτα. Αυθόρμητα ρώτησα: Τι είναι αυτά; και ο φίλος μας, μου είπε: "Προφανώς κάποιος άστεγος" . Όλο το βράδυ, δεν μπορούσα να ησυχάσω. Νομίζω ότι τις έχω ξαναμοιραστεί αυτές τις σκέψεις μου μαζί σας. Όπως και να έχει, νιώθω την ανάγκη να το ξανακάνω.

Άστεγε αγάπη μου!!!

Άστεγε αγάπη μου, πού ήσουν όταν πέρασα;

Ανάμεσα σε δυο βιτρίνες το σπίτι σου,

Είδα τα ρούχα σου, την κουβέρτα σου είδα,

Άστεγε αγάπη μου, πού ήσουν όταν πέρασα;

Να ήσουν ο καλυμμένος με κουβέρτα συνάνθρωπός μου

έξω από το μετρό, που ζητιάνευε;

Να ήσουν η κοπέλα με το θλιμμένο ύφος, που παρακαλούσε;

Άντρας ή γυναίκα, τι σημασία έχει;

Άστεγε αγάπη μου πού ήσουν όταν πέρασα;

Κρυώνεις τα βράδια;  ΑΓΑΠΗ μου;

Φοβάσαι τα βράδυα; ΑΓΑΠΗ μου;

Κλαίς τα βράδυα; ΑΓΑΠΗ μου;

Νιώθεις πιο έντονα τη μοναξιά τα βράδια; ΑΓΑΠΗ μου;

Άστεγε ΑΓΑΠΗ μου, πού ήσουν όταν πέρασα;

Μιλάς με το Θεό τις ατελείωτες ώρες της μοναξιάς σου; ΑΓΑΠΗ μου;

Νιώθεις την αδιαφορία μας, μαχαίρι στην καρδούλα σου; ΑΓΑΠΗ μου;

Μας βλέπεις να σε προσπερνάμε ατάραχοι; ΑΓΑΠΗ μου;

Άστεγε ΑΓΑΠΗ μου, πού ήσουν όταν πέρασα;

ΕΙΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΥΛΙ ΣΟΥ!!!

Φίλος σου πρέπει να είναι έ; Αγάπη μου;

Τι καλά που ενώσατε τη θλίψη και τη μοναξιά σας!!

Τι βάλσαμο στην πίκρα η  παρέα σας!

ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΣΥΓΓΝΩΜΗ, ΣΥΓΓΝΩΜΗ!

Άστεγε ΑΓΑΠΗ μου, πού ήσουν όταν πέρασα;

Να περιμένω θα’ πρεπε, μα πού;

Ήμουν με την παρέα μου, και προχωρούσε, και προχωρούσαμε….

Συγγνώμη άστεγε ΑΓΑΠΗ μου που σε φοβάμαι,

Συγγνώμη που δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ,

Συγγνώμη που είμαι καχύποπτη.

Συγγνώμη που είμαι αδιάφορη,

Συγγνώμη που είμαι μόνο λόγια.

Άστεγε ΑΓΑΠΗ μου, που ήσουν όταν πέρασα;

Και σε προσπέρασα;….

Επειδή δε θέλω να κλείσω τις αναρτήσεις μου για το 2012 τόσο δραματικά, και επειδή από τη φύση μου είμαι άνθρωπος αισιόδοξος και δυνατός, θα αλλάξω λίγο το κλίμα που δημιούργησα. Γιατί τη ζωή, όσο δύσκολη και να είναι, πρέπει να την κοιτάμε με αισιοδοξία, ελπίδα, πίστη και χαμόγελο.
Σας εύχομαι να περάσετε πολύ πολύ όμορφα, οικογενειακά, απόψε, με πολλά γέλια και χαρές, παρέα με τους αγαπημένους σας. Έτσι γελαστούς να σας βρει η καινούρια χρονιά, και έτσι γελαστοί και χαρούμενοι να περάσετε, κάθε της μέρα!!!!
Εδώ θ' ακούσετε τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς, που λέμε στην Κύπρο. Γιατί εγώ "δεν μπορώ τώρα, δεν μπορώ τώρα", πρέπει να πάω να κάνω τις ετοιμασίες για το βράδυ, και έχω "κολλήσει" στο κομπιούτερ χαχαχα.

Σας κερνάω και ένα κομμάτι Χριστουγεννιάτικο κέικ. Αυτό έμεινε χαχαχα, ό,τι λείπει, φαγώθηκε από εμάς και τους φίλους που πέρασαν αυτές τις μέρες από το σπίτι μας, και το γέμισαν αγάπη και χαρά!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ!!!!