Λίγο ακόμη "στικερούλες" για σας, με αγάπη!

Για τις διαδικτυακές μου φίλες, άλλο ένα μικρό απόσπασμα από τις "στικερούλες" με πολλή αγάπη!

Λίγα λόγια για να μπείτε στο νόημα. Οι στικερούλες βρίσκονται στην αυλή του σχολείου, και συζητάνε για ένα διαγώνισμα που έγραψαν, όταν η Βάσια βλέπει τον Αλέξη, ένα αγόρι που της αρέσει:

...«Κορίτσια-κορίτσια, ο Αλέξης» είπε με κομμένη την ανάσα η Βάσια, βάζοντας τελεία στο θέμα.

Τα κορίτσια, ακολουθώντας το βλέμμα της Βάσιας, είδαν απέναντί τους να έρχεται ένα ψηλόλιγνο αγόρι με αθλητικό σώμα και μαύρα ίσια μαλλιά μέχρι τον ώμο. Φορούσε ένα επιτηδευμένα σκισμένο τζιν παντελόνι, και μια αθλητική μπλούζα σε πράσινο ανοιχτό χρώμα. Του πήγαινε πολύ αυτό το ντύσιμο.

Στη Μαργαρίτα έκανε εντύπωση, ο αέρας που είχε αυτό το αγόρι. Περπατούσε αργά με το κεφάλι ψηλά, και το βλέμμα του να κοιτάει ευθεία μπροστά, λες και δεν υπολόγιζε κανέναν. Ούτε και αυτούς τους φίλους του που περπατούσαν δίπλα του.

«Τι ψωνάρα Θεέ μου! Εντάξει είναι ωραίος, αλλά και λίγη ταπεινοφροσύνη δε βλάπτει» σκέφτηκε, παρατηρώντας ταυτόχρονα,  πως αρκετά από τα κορίτσια που βρίσκονταν στο προαύλιο, ακόμα και τα πρωτάκια, τον κοιτούσαν με θαυμασμό. Δεν μπορούσε να το πιστέψει, ότι στη στικερούλα της άρεσε αυτός ο χάλια τύπος.

«Τόσα αγόρια υπάρχουν στο σχολείο αυτόν βρήκε να ερωτευτεί η Βάσια; Έλεος»! σκεφτόταν.

«Αμαν ρε συ Βάσια, πώς σου αρέσει αυτή η ψωνάρα; Εμένα μου έρχεται να του χώσω μια, έτσι για να μάθει να το παίζει κάποιος» εκτονώθηκε λεκτικά η Μαργαρίτα.

«Τι λες παιδάκι μου. Είναι Θεός, δε βλέπεις»; υπερασπίστηκε το «αγόρι» της η Βάσια.

«Καλά, αυτός ούτε που γνωρίζει την ύπαρξή σου, κι εσύ κάνεις όνειρα. Και σιγά μη σου δώσει σημασία. Βάσια, ο τύπος είναι ψώνιο κι εσύ  παλαβή, που κάθεσαι και ασχολείσαι μαζί του. Τον καημένο τον Πέτρο τον έστειλες, που στα ζήτησε κιόλας, και γι’ αυτόν εδώ τον ηλίθιο κάνεις σα χαζή» ξέσπασε η Μαργαρίτα που δε συμφωνούσε καθόλου με το γούστο της στικερούλας της. Το ίδιο και η Βαρβάρα με την Αντιγόνη, που με τη σιωπή τους συναινούσαν.

«Μαργαρίτα  παράτα με έτσι; Αφού το ξέρεις ότι εμένα δε μ’ αρέσουν αγόρια σαν τον Πέτρο. Ξενέρωτος είναι, πολύ βαρετό αγόρι. Ενώ κοίτα αυτόν, δεν είναι θεός»;

«Καλά, καλά, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα» είπε η Μαργαρίτα που της αρέσει πολύ η συγκεκριμένη φράση.