Εξαιρετικά αφιερωμένο στη μαμά μου

Φίλοι μου, επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτές τις σκέψεις μου στην αγαπημένη μου μανούλα που περνά δύσκολα. Η απόσταση που με χωρίζει από αυτήν,  με κάνει να νιώθω σαν φυλακισμένη. Θα ήθελα να μπορούσα να είμαι κοντά της, αλλά δυστυχώς αυτό είναι αδύνατον. Ευτυχώς που υπάρχει και η τεχνολογία και μας φέρνει κοντά.

ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ;

Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;
Χείλη αγέλαστα, κυρτωμένα
Μάτια πλημμύρα αλμυρή,
γεμάτα θλίψη.
Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;

Ο θάνατος ευθύνεται.
Αυτός, αυτός ο κλέφτης της χαράς
και των ψυχών ο κλέφτης.
Ο θάνατος ευθύνεται

Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;
Γιατί μαζεύτηκες εκεί, σε μια γωνιά, χαμένη;
Πού είναι η λάμψη κι χαρά που σ’ είχα συνηθίσει;
Και πού το γέλιο γάργαρο να ρέει από το στόμα;
Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;

Ο θάνατος ευθύνεται.
Αυτός, που αφήνει πίσω του ακάλυπτο κενό.
Κάθε γωνιά ανάμνηση νωπή,
Φωνή αγαπημένη, χροιά που ακούγεται παντού,
αύρα που νιώθεις δίπλα σου.
ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΘΑ Τ’ ΑΝΤΕΞΩ;

Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;
Τι τριγυρνάς εδώ κι εκεί, μέσα σε σπίτι άδειο;
Τα μαξιλάρια τι φιλάς, και τα γεμίζεις δάκρυ;
Και τις καρέκλες τι κοιτάς, και κάνεις να μιλήσεις;
Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;

Ο θάνατος ευθύνεται,
Αυτός, ο κλέφτης της χαράς
Και των ψυχών ο κλέφτης.
Ο θάνατος ευθύνεται.

Να'ναι γλυκιά η θλίψη σου
και να' χεις δύναμη ψυχής το πένθος για ν' αντέξεις,
αγαπημένη...

Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συμπαράσταση σας, που με συγκίνησε πάρα πολύ. Σας ευχαριστώ πολύ!
Σας εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα