Η Αννούλα στην κατασκήνωση

Η Αννούλα στην κατασκήνωση
"Η Αννούλα στην κατασκήνωση" (Από 8 χρονών)

Οι συμπορευτές μου στο διαδίκτυο

Ο δικός μου εννιάλογος για τον σωστό εκπαιδευτικό

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΕΝΝΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ



1. Ο/η εκπαιδευτικός δεν δείχνει την αδυναμία του προς οποιοδήποτε παιδί.

2. Ο/η εκπαιδευτικός είναι ΑΓΑΠΗ και αναβλύζει αγάπη

3. Ο/η εκπαιδευτικός αφουγκράζεται ιδιαίτερα τα συνεσταλμένα παιδιά και τους τονώνει την αυτοπεποίθηση

4. Ο/η εκπαιδευτικός δίνει σε όλα τα παιδιά ίσες ευκαιρίες έκφρασης

5. Ο/η εκπαιδευτικός επιβραβεύει

6. Ο/η εκπαιδευτικός ενεργοποιεί την αίσθηση αλληλεγγύης μεταξύ των μαθητών
του

7. Ο/η εκπαιδευτικός δεν απογοητεύει, ενθαρρύνει

8. Ο/η εκπαιδευτικός είναι προσιτός

9. Ο/η εκπαιδευτικός είναι μάνα και πατέρας



Ροδούλα Σερδάρη-Παπαϊωάννου

Μουσικο-παιδαγωγός

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Εξαιρετικά αφιερωμένο στη μαμά μου

Φίλοι μου, επιτρέψτε μου να αφιερώσω αυτές τις σκέψεις μου στην αγαπημένη μου μανούλα που περνά δύσκολα. Η απόσταση που με χωρίζει από αυτήν,  με κάνει να νιώθω σαν φυλακισμένη. Θα ήθελα να μπορούσα να είμαι κοντά της, αλλά δυστυχώς αυτό είναι αδύνατον. Ευτυχώς που υπάρχει και η τεχνολογία και μας φέρνει κοντά.


ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ;

Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;
Χείλη αγέλαστα, κυρτωμένα
Μάτια πλημμύρα αλμυρή,
γεμάτα θλίψη.
Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;

Ο θάνατος ευθύνεται.
Αυτός, αυτός ο κλέφτης της χαράς
και των ψυχών ο κλέφτης.
Ο θάνατος ευθύνεται

Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;
Γιατί μαζεύτηκες εκεί, σε μια γωνιά, χαμένη;
Πού είναι η λάμψη κι χαρά που σ’ είχα συνηθίσει;
Και πού το γέλιο γάργαρο να ρέει από το στόμα;
Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;

Ο θάνατος ευθύνεται.
Αυτός, που αφήνει πίσω του ακάλυπτο κενό.
Κάθε γωνιά ανάμνηση νωπή,
Φωνή αγαπημένη, χροιά που ακούγεται παντού,
αύρα που νιώθεις δίπλα σου.
ΘΕΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΘΑ Τ’ ΑΝΤΕΞΩ;

Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;
Τι τριγυρνάς εδώ κι εκεί, μέσα σε σπίτι άδειο;
Τα μαξιλάρια τι φιλάς, και τα γεμίζεις δάκρυ;
Και τις καρέκλες τι κοιτάς, και κάνεις να μιλήσεις;
Πού πήγε το χαμόγελό σου αγαπημένη;

Ο θάνατος ευθύνεται,
Αυτός, ο κλέφτης της χαράς
Και των ψυχών ο κλέφτης.
Ο θάνατος ευθύνεται.

Να'ναι γλυκιά η θλίψη σου
και να' χεις δύναμη ψυχής το πένθος για ν' αντέξεις,
αγαπημένη...

Θέλω να σας ευχαριστήσω για τη συμπαράσταση σας, που με συγκίνησε πάρα πολύ. Σας ευχαριστώ πολύ!
Σας εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα



22 σχόλια:

  1. Αχ αγάπη μου Ροδούλα μου, ήρθανε δάκρυα στα μάτια, δεν ξέρω τι να πω κάτι τέτοιες ώρες, μόνο σε νιώθω κορίτσι μου γλυκό... έχασα κι εγώ τον πατέρα μου πριν 8 χρόνια. Τη μανούλα σου όμως δεν μπορώ να τη νιώσω, ούτε μπορώ να βάλω με το μυαλό μου πως μπορεί να αισθάνεται :( Το μόνο που ελπίζω είναι ότι με τον καιρό, ίσως ο πόνος αυτός αλλάξει δυναμική και δεν είναι τόσο σκληρός πια.
    Εσύ να της δίνεις κουράγιο και ελαφριά ελαφριά να χαιδέυεις την ψυχούλα της, με χαμόγελα και γλυκά λόγια, όπως έκανες και τώρα.
    Σε φιλώ γλυκιά μου, να είσαι δυνατή και ο ήλιος πάλι θα βγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Λύριελ, δεν ξέρω πώς να σε ευχαριστήσω για όλη αυτή την αγάπη που μου δίχνεις...
      Λυπάμαι πολύ και για το δικό σου μπαμπά.
      Είναι μεγάλη απώλεια ο θάνατος των ανθρώπων που σε έφεραν στον κόσμο.
      Μέσα από το blog μου, βγάζω την ψυχή μου, και αυτό που πραγματικά νιώθω, έτσι, αναγκαστικά, βλέπετε κι εσείς την πραγματική ψυχολογία μου. Στην καθημερινότητά μου δύσκολα καταλαβαίνουν οι γύρω μου πώς νιώθω. Στο σχολείο δε δείχνω τίποτα, -τουλάχιστον έτσι πιστεύω-, γιατί δε θέλω να μιζεριάζω, αλλά ούτε και να στεναχωρώ τα γλυκά μου τα παιδάκια και τις αγαπημένες μου συναδέλφους.
      Μέσα από δω όμως, ένιωσα την ανάγκη να εκφραστώ. Το γράψιμο και η μουσική είναι ο μόνος τρόπος που ξέρω για να εξωτερικεύω αυτό που νιώθω.
      Συγγνώμη που σας στεναχωρώ.
      Τη μαμά μου -που είναι δυνατός άνθρωπος, όμως αυτό το γεγονός είναι τέτοιο από τη φύση του, που κάνει και τον πιο δυνατό να λυγίσει-την παίρνω καθημερινά τρεις με τέσσερεις φορές τηλέφωνο, ειδικά το βράδυ που μένει μόνη της, και μιλάμε αρκετή ώρα.
      Το γεγονός ότι είμαι τόσο μακρυά με στεναχωρεί πολύ. Ξέρω πως με τον καιρό, όλα θα γίνουν καλύτερα, αλλά τώρα είναι λίγο δύσκολα.
      Σε ευχαριστώ πολύ Λύριέλ μου. Σου ζητώ συγγνώμη που σε στεναχώρεσα. Από όλους σας βασικά ζητώ συγγνώμη που σας στεναχωρώ, αλλά εκτονώνομαι με το να βάζω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου στο χαρτί.
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  2. Κυρία Ροδούλα πολύ χαίρομαι που σας βλέπω λίγο καλύτερα (δηλαδή αρχίσατε πάλι να δείχνετε την παρουσία σας). Πολύ όμορφο αυτό που γράψατε, μπράβο σας. Εγώ όμως, επίσης σας ετοιμάζω μία εκπληξούλα για να ξεσκάσετε λίγο...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημητρούλα μου, αγάπη μου, η επίσκεψη μου στο "σπιτάκι" σου, με συγκίνησε πολύ. Είσαι χαρισματικό παιδί, η Παναγιά να σε σκεπάζει.
      Σε ευχαριστώ πολύ για το τόσο όμορφο σχόλιό σου. Καταλαβαινόμαστε οι δυο μας, γιατί εκφραζόμαστε μέσα από το γράψιμο ε;
      Ανυπομονώ να δω τι ετοιμάζεις πάλι.
      Πολλά φιλάκια

      Διαγραφή
  3. Ροδούλα μου, σου στέλνω μια ζεστή Καλημέρα από την όμορφη Εύβοια. Η μητέρα σου να σκέφτεται ότι ο μπαμπάς σου είναι στην αγκαλιά του Θεού και τώρα πλέον είναι ένας παντοδύναμος Άγγελος που προστατεύει την Οικογένειά του και έχει άμεση επαφή με τον Θεό. Σας προστατεύει όλους και είναι πάντα κοντά σας πιο δυνατός από ποτέ. Και όπως λέει ο πνευματικός μου ο Θεός παίρνει γρήγορα καλούς ανθρώπους κοντά του γιατί τους χρειάζεται!!!

    Σε φιλώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βαλάντη μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Με συγκίνησες.
    Έχει δύναμη το από καρδιάς, σχόλιό σου.
    Ταιριάζει πολύ ο τρόπος σκέψης μας.
    Πραγματικά δεν ξέρω πώς να σας ευχαριστήσω όλους σας. Με συγκινήσατε.
    Να είσαι πάντα καλά Βαλάντη μου, χαίρομαι που σε γνώρισα.
    Με την αγάπη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ροδούλα μου αγαπημένη, η μανουλίτσα σου θέλει τον χρόνο της να μπορέσει να μαλακώσει ο πόνος που νοιώθει αυτή τη στιγμή.
    Και ο χρόνος αυτός είναι σίγουρα μεγαλύτερος από αυτόν που θα χρειαστείς εσύ.
    Γιατί εσύ έχεις τα παιδάκια σου, τον αντρούλη σου, την δουλειά σου για να "ξεχνιέσαι" λιγάκι, αυτή όμως έχασε τον σύντροφό της, το άλλο της μισό, κι αυτό δεν ξεπερνιέται εύκολα!
    Το έβλεπα στα μάτια και της δικιάς μου μανούλας όταν χάσαμε τον πατέρα μου!
    Ο χρόνος όμως, είναι απίστευτο πόσο δυνατός, πανίσχυρος είναι. Οταν μου το λέγανε τότε, κουνούσα δύσπιστα το κεφάλι μου και έλεγα δεν θα το ξεπεράσω ΠΟΤΕ.
    Θα συνέλθει η μανούλα σου και θα ξαναχαμογελάσει, αλλά τώρα θέλει την αγάπη σας και την κατανόησή σας περισσότερο από ποτέ!
    Πολλά φιλιά σου στέλνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Έλενα, πόσο σε ευχαριστώ για το πολύτιμο σχόλιό σου!!! Έτσι πρέπει να είναι όπως τα λες.
      Κι εγώ τη μαμά μου σκέφτομαι που στα 66 της έμεινε μόνη της.
      Σ' ευχαριστώ πολύ Έλενά μου και συγγνώμη που σας ζαλίζω με τα δικά μου.
      Την αγάπη μου

      Διαγραφή
  6. Αγαπημενη μου ΡΟΔΟΥΛΑ...τα λόγια ειναι φτωχά μπροστα στην απώλεια των δικών μας ανθρώπων..... όμως υπάρχει και ο χρόνος...που μας κρατά το χέρι..και μας δειχνει τον δρομο της υπομονης....ειναι ότι καλήτερο να μιλαμε με τους αγαπημένους που μένουνε πίσω.....σε φιλώ γλυκα ..κορίτσι μου....και σε σένα..να τον σκέφτεσαι παντα...φιλακια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπημένη μου Ρούλα, σ' ευχαριστώ πολύ. Μου δίνετε μεγάλη δύναμη με τα όλο αγάπη σχόλιά σας. Ευχαριστώ πάρα πολύ.
      Την αγάπη μου σου στέλνω Ρούλα μου.

      Διαγραφή
  7. Ροδούλα, η απώλεια είναι μεγάλη... δεν συγκρίνεται...
    Το κείμενό σου είναι συγκλονιστικό!
    Με αγάπη,
    Λάμπρος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λάμπρο μου, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με έχετε στηρίξει όλοι εσείς, οι τόσο οικείοι ηλεκτρονικοί μου φίλοι. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
      Το σοκ λόγω της τόσο ξαφνικής και απρόσμενης απώλειας ήταν μεγάλο, αλλά σιγά-σιγά αρχίζουμε να "χωνεύουμε" την πραγματικότητα, και να την αποδεχόμαστε +θέλοντας και μη+ γιατί έτσι πρέπει.
      Την αγάπη μου.

      Διαγραφή
  8. Ροδούλα μου. Πόσο λυπάμαι που δεν ήμουν εδώ για να σου πω δυο λόγια. Έστω κι απ εδώ. Κορίτσι μου μετά το ταξίδι του αγαπημένου μπαμπά, τώρα νοιάζεσαι με τόση τρυφερότητα για την μανούλα σου. Με πόνεσε η τόση σου αγάπη. Αλλά και μου έδειξες την δύναμη της ψυχής σου. Το μεγαλείο που έχεις μέσα σου.
    Να είσαι πάντα καλά και να θυμάσαι το μπαμπά σου. Και να είσαι σίγουρη κανένας ποτέ δεν φεύγει για πάντα όσο υπάρχουν εκείνοι που κάποτε θα γελούν με κάποιο αστείο του ή θα θυμούνται μια κουβέντα του η μια κίνηση του.
    Η μανούλα σου είναι τυχερή που έχει τέτοιο παιδί σαν εσένα κι ας είσαι μακρυά της. Εκείνη ξέρει πόσο κοντά της στέκεσαι. Μάνα είναι, το βλέπει.
    Με όλη μου την αγάπη σε όλους σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ συγκινητικοί οι στίχοι Ροδούλα μου.Σου εύχομαι ο Θεός να δίνει δύναμη στην μαμά σου να αντέξει το βαρύ πένθος της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γλυκιά μου μούσα!!!τα θερμά μου συλλυπητήρια γλυκιά μου!!!Μέρες τώρα βλέπω το ποιηματάκι σου και μαθαίνω τα δυσάρεστά σου, αλλά δεν έχω τη δύναμη να σου γράψω, γιατί δεν μπορώ να απαλύνω τον πόνο σου, ό,τι κι αν σου πω!!!Ένα μόνο, αυτό που πιστεύω!!! Δεν φεύγουν μακριά αυτοί που αγαπάμε!! είναι κοντά μας, μας βλέπουν, χαίρονται με τις χαρές μας και λυπούνται με τις λύπες μας!!!γι αυτό ας φροντίζουμε να είμαστε χαρούμενοι, έστω και με μικροχαρές, για να είναι κι αυτοί χαρούμενοι!!!
    Για την πονεμένη σου μανούλα, τι να πω;; κουράγιο καλή μου! έχεις ένα τόσο τρυφερό παιδί, τη Ροδούλα σου, που σε πονάει και σε καταλαβαίνει όσο κανείς!!!Δεν είσαι μόνη, κι ας είσαι μακριά! κράτα φυλαχτό το τρυφερό ποιηματάκι της,το έγραψε η Αγάπη της για σένα!!!
    Τρυφερή και ευαίσθητη μούσα μου, καμμιά φορά ο πόνος βγάζει τα καλύτερα αριστουργήματα,τραγούδια και ποιήματα!! αξιοποίησε έτσι τον πόνο σου! και να τον θυμάσαι με αγάπη γλυκιά μου.φιλάκια τρυφερά, πονάω μαζί σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αγαπημένοι μου Χριστόφορε, Ευσταθία και Φανή, σας ευχαριστώ πολύ για το όλο αγάπη σχόλιό σας. Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.
    Χριστόφορέ μου, δεν πειράζει που δεν ήσουν εδώ όπως λες. Τη αγάπη σου την εισέπραξα.
    Με την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κυρία Ροδούλα περάστε απ' το μπλογκ μου όταν μπορέσετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δημητρούλα μου, είσαι εξαιρετικό παιδί!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ. Πέρασα και είδα τι έκανε η αγάπη σου πάλι.
      Η Παναγιά να σε φυλάει αγάπη μου.
      Καλό Σαββατοκύριακο να έχεις.

      Διαγραφή
  13. Με έχεις συγκινήσει πολύ.. Βρέθηκα κι εγώ πρόσφατα εκεί που βρίσκεσαι τώρα και είδα την ζωή με άλλα μάτια έκτοτε! Στο σπίτι μας είχαμε μια κεντημένη, από την γιαγιά μας, πετσέτα που έλεγε ''Κι αυτό θα περάσει''..εμένα με βοηθά πολύ αυτή η σκέψη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ευχαριστώ πολύ για τα από καρδιάς σχόλια. Πραγματικά συγκινήθηκα.
    Λυπάμαι που πέρασες κι εσύ από αυτή την κατάσταση. Δυστυχώς είναι και αυτά μέρος της ζωής μας.
    Την ίδια φράση, είχε και η γιαγιά του Γιάννη (είναι ο άντρας μου) σε ένα κάδρο! Κι εγώ την σκέφτομαι όποτε περνώ δύσκολα!
    Σε ευχαριστώ και πάλι.
    Πέρασα νωρίτερα από το ιστολόγιό σου και εντυπωσιάστηκα.
    Καλό βράδυ να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή