"Το Σαφάρι"

Καλό Φθινόπωρο!!!!

Μου φαίνεται έτσι θα το πάω. Από καλοκαίρι σε Φθινόπωρο, ΚΙ από Φθινόπωρο Χειμώνα.
Μην ακούω γκρίνιες. Αφού δεν προλαβαίνω. Τι να κάνω κι εγώ; :)

Kαι που είμαι "σκασμένη" στα γέλια στη φωτογραφία τι;

Αααα, μα δεν είναι απλό γέλιο αυτό. Αυτό το γέλιο έχει τσακώσει τη στιγμή. Την έχει απαθανατίσει. Πάει τελείωσε. Αυτό το γέλιο, κουβαλά την πιο χαρούμενη, ανατρεπτική και ευτράπελη ανάμνηση του καλοκαιριού στην Κύπρο.

Γύρω απ' αυτό το ηχηρό γέλιο, είναι παραταγμένα άλλα χμμμ (να μετρήσω) έντεκα χαμόγελα, για την οικογενειακή φωτογραφία.

Ο Γιάννης, στην προσπάθειά του να ρυθμίσει αυτόματα τη φωτογραφική του, και να προλάβει να "στηθεί" στην ομάδα, παραλίγο να με γκρεμμοτσακίσει χαχαχααααα στην κυριολεξία όμως.

Είχα σταθεί στο ψηλότερο σημείο, πίσω από όλους, χαμογελαστή, μέχρι που έφαγα την αγκωνιά από τον Γιάννη μου, έτσι όπως έτρεξε για να στηθεί. Κανείς δεν πήρε χαμπάρι, αφού όλοι ήταν έτοιμοι για τη μεγάλη στιγμή,. Εγώ, αφού αστραπιαία ισορρόπησα, έσκασα στα γέλια φωνάζοντας: "Γιάννηηηηη, παραλίγο να με γκρεμμοτσακίσεις!!!! χαχαχααα

Η Σταυρούλα γύρισε να με δει, και αστραπιαία ξαναγύρισε για να προλάβει να στηθεί, ο Γιάννης ούυυυυυτε που πήρε χαμπάρι τι πήγε να κάνει από το άγχος του να προλάβει χαχαχααα, η ανιψιά μου να φωνάζει "Βουλώστε το και χαμογελάστεεεεε!!!!". η Μαρία να προσπαθεί να μείνει αμέτοχη για να μην χαλάσει τη φωτογραφία. Βαβούρα, χαμός!!!

Με άλλα λόγια: Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ!!!!!!!

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ!!!

Καλό καλοκαίρι

Να, μαι κι εγώ, σαν τον καύσωναααα. (Δε λέμε σαν τα χιόνια; Ε, μιας και είναι κατακαλόκαιρο, προσάρμοσα τη λέξη :) )

Εχθές το απόγευμα, βγήκαμε για περπάτημα με τον Γιάννη και την κόρη μας, τη Σταυρούλα, που είναι μεγάλη φυσικά. Δεν είναι πια παιδί.

Κάπου στον δρόμο, βλέπουμε να έρχονται από απέναντι ένα ζευγάρι, με ένα νεογέννητο παιδάκι που έκλαιγε γοερά μέσα στο καρότσι του. Δε θα ήταν πάνω από 30-40 ημερών.

Οι γονείς αναστατωμένοι, μη ξέροντας τι να κάνουν για να σταματήσει το κλάμα. Η απόγνωσή τους φαινόταν τόσο καθαρά στην έκφραση του προσώπου τους. Ο μπαμπάς έσκυψε και το πήρε αγκαλιά.

Εγώ, βλέποντάς τους, ένιωσα ακριβώς αυτό που ένιωθαν. Αυτά τα συναισθήματα δεν ξεχνιούνται όσα χρόνια και να περάσουν. Ο φόβος αυτός του, τι θα κάνω, πώς να το σταματήσω. Τον φοβάσαι αυτόν τον μικρό ανθρωπάκο που δεν ξέρεις πώς να επικοινωνήσεις μαζί του, για να καταλάβεις τι θέλει. Και κάπου ίσως λυπάσαι και τον εαυτό σου γι' αυτά που "περνά". Νιώθεις τόσο ανίσχυρος μπροστά σ' αυτό το μικρό πλασματάκι, και ας είσαι ο πιο ισχυρός άνθρωπος στον κοινωνικό σου περίγυρο. :)

Κι έτσι αυθόρμητα, όταν πλησιάσαμε αρκετά η μια τριάδα την άλλη, λέω: "Όταν μεγαλώσει θα γίνει έτσι"!!! Και τους έδειξα τη Σταυρούλα μας για να τους δώσω να καταλάβουν πόσο όμορφα θα είναι όταν θα έχουν δίπλα τους την κορούλα τους, μια όμορφη παρέα πια. Ότι όλα αυτά τα "δύσκολα" θα περάσουν.

Χαμογέλασαν και οι δυο μ' ένα γλυκό χαμόγελο, και οι δυο τριάδες συνεχίσαμε τον δρόμο μας. :)

"Ωχ! λέτε να ήταν αγόρι" είπα μόλις χωριστήκαμε.

"Όχι μαμά αφού φόραγε ροζ" μου είπε η Σταυρούλα.

"Βρε τρελοκομείο, τους μίλησες χωρίς να τους γνωρίζεις" μου λέει ο Γιάννης.

"Ήθελα να τους δώσω θάρρος Γιαννάκη μου" Μακάρι να τα κατάφερα. Όσο νά' ναι, όταν σου δείχνουν το φωτεινό μέλλον, παίρνεις δύναμη!!

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!

Oι κορούλες μου!!!!

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Αγαπημένοι μου μπλογκοφίλοι,  δε θα μπορούσα να μη σας ευχηθώ για τη μεγάλη αυτή γιορτή μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!!

Εύχομαι, το Αναστάσιμο φως, να λαμπρύνει την ψυχή μας, και τις  σκέψεις μας!!!!!

Να περάσετε όμορφα με τους αγαπημένους σας, και να χαρείτε όλοι μαζί με αγάπη, τη μεγάλη αυτή γιορτή!!!!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Είχαμε και φέτος τη χαρά, μαζί με τις κορούλες μου (ο Γιάννης δεν ανακατεύεται με αυτά. Μόνο πηγαινοέρχεται στην κουζίνα και βλέπει τις εξελίξεις, και εγώ βλέπω τη χαρά στο πρόσωπό του :) )

Είχαμε λοιπόν τη χαρά με τις κορούλες μου, να φτιάξουμε τις λαμπαδίτσες μας (δε συγκρίνονται με αυτές που φτιάχνετε όλες εσείς οι χρυσοχέρες, εννοείται αυτό :) Αλλά όπως έλεγε και η γιαγιάκα μου, για τα χέρια που τις έφτιαξαν καλές είναι χαχαχαχα )  και τα αυγουλάκια μας.  Ο Γιάννης, πήρε δυο αυγουλάκια στο τέλος, και έκανε τη δική του σύνθεση για ευχές στους ηλ. του φίλους.

Photo by yianni 

ΚΚά

Ομάδα κρουστών και μελωδικών οργάνων

μεταλλόφωνα

Καλό μήνα!!!

Προχθές, έτσι όπως ψαχνόμουνα στο youtube, βρήκα αυτό το βιντεάκι, που είναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!

Ξέρετε έχω ζήσει ένα διάστημα στη Ν. Αφρική, και αυτό, με έκανε να αγαπήσω πολύ αυτούς τους τόσο αδικημένους συνανθρώπους μας. Που, μόνο και μόνο για το χρώμα του δέρματός τους, εμείς οι "ανώτεροι" (χαχαχαχαααα) λευκόδερμοι, περιφρονούμε και υποτιμούμε.  Εκεί, στη μακρινή Νότια Αφρική, αρκετές φορές "τσακώθηκα" με άλλους Έλληνες επειδή υποστήριζαν ότι οι μαύροι, έχουν χαμηλή νοημοσύνη, είναι ζώα και άλλα τέτοια. Αν είναι δυνατόν!!! Πρέπει να σας πω, ότι οι περισσότεροι Έλληνες που έχουν πάει στη Ν. Αφρική - για αναζήτηση μιας καλύτερης υλικής μοίρας. Με αυτό εννοώ ότι ήταν και οι ίδιοι φτωχοί εδώ στην πατρίδα- αυτοί λοιπόν οι Έλληνες, έγιναν ξαφνικά αφέντες του χείριστου είδους, με δούλους τους δύστυχους μαύρους.  Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που έφυγα. Δεν είναι ότι δεν άντεξα αυτή την αδικία, είναι που δεν άντεχα και το ύφος των σκουρόδερμων συνανθρώπων μου. Όσο και να ήθελα να τους δείξω ότι τους θεωρούσα ίσους προς ίσον, πως δεν ένιωθα απένταντί τους υπεροχή, αυτοί, πάντα μου μιλούσαν σαν να ήμουν ανώτερή τους. Με το βλέμμα χαμηλωμένο, και αυτό το: "Yes miss", που έκανε την ψυχή μου να κλαίει... Με τίποτα δεν κατάφερα να είμαι γι' αυτούς ίση. Δεν το δέχονταν. Φοβούνταν. Ήταν καχύποπτοι απέναντί μου.

Ας μην πω όμως κάτι άλλο. 

Το βίντεο αυτό, τους το αφιερώνω λοιπόν. 

ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!!

Στιγμιότυπο από το μάθημά μας!

KAΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

Να έχετε μια όμορφη Κυριακή, και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα, αγαπημένοι μου ηλεκτρονικοί φίλοι και φίλες!!!
Μπαχ επέλεξα σήμερα. Είναι από τους αγαπημένους μου, για να μην πω ο πιο αγαπημένος.

Γιατί; Γιατί η μουσική του δεν έχει ίχνος αλαζονείας, ή υπεροψίας. Είναι ταπεινή, παράλληλα μεγαλειώδης. Αυτό, καταφέρνει να ηρεμήσει την ψυχή, και να την ανεβάσει. (ταπεινή μου γνώμη)

Και στη ζωή μου, τέτοιους ανθρώπους επιλέγω. Μεγάλους (στην ψυχή) και προσγειωμένους, ταπεινούς, χωρίς έπαρση, ή "ξερολισμό" (τώρα αυτή η λέξη δεν ξέρω αν υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο, αλλά το ξέρετε ότι πετάω και δικές μου, αυθόρμητες χαχαχαα). 

Απολαύστε!!!!! Με την ΑΓΑΠΗ μου!!!

A!! Και το τελευταίο!! Προχθές το βράδυ, κάναμε τα κοριτσίστικά μας με τη Σταυρουλού μου. Μας αρέσει πολύ όταν τα κάνουμε. Είναι κάτι που έχει πλάκα, μας δένει, και μας χαρίζει όμορφες στιγμές, με γέλιο (που στην παρούσα συγκρατούσαμε), και μια αίσθηση ευτυχίας!! ) 

Εσείς ωστόσο, μπορείτε να γελάσετε όσο θέλετε χαχαχαα

Μουσική προπαιδεία - μια μικρή ζωντανή γεύση :)

Λέω, πως η επικοινωνία και η αγάπη, δε χρειάζονται πολλά λόγια.
Όταν έχεις την ανάγκη να δείξεις σε κάποιον την αγάπη σου, και παράλληλα να νιώσεις αυτή την εσωτερική  γαλήνη που νιώθεις όταν βρίσκεσαι δίπλα σε αυτούς που αγαπάς, ακόμη και ένα χάδι, σου την ικανοποιεί (την ανάγκη εννοώ).
Εγώ το κάνω με τους δικούς μου ανθρώπους. Με γεμίζει το να τους κρατήσω λίγο το χέρι, να τους ακουμπώ έστω και με το μικρό μου δαχτυλάκι, την ώρα που κάνω κάτι άλλο. Ακόμη ακόμη, το να τους νιώθω απλά, στον ίδιο χώρο με μένα. Αυτό με γεμίζει και με γαληνεύει.
Γιατί τα λέω αυτά. Γιατί τόσον καιρό που απέχω από το ιστολόγιό μου, επειδή δεν έχω τον χρόνο να γράψω, κάτι μου λείπει.
Αποφάσισα λοιπόν, ότι την ανάγκη μου να επικοινωνώ μαζί σας, ειδικά με μερικούς ανθρώπους εδώ μέσα έχω δεθεί τόσο, που αισθάνομαι άσχημα επειδή αραίωσα τις αναρτήσεις μου. Την ανάγκη μου αυτή λοιπόν της επικοινωνίας, θα την ικανοποιώ έστω και με ένα μουσικοαφιέρωμα!!
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Τι κι αν δεν έχω χρόνο!! Εγώ τις ευχές μου μια φορά, θα σας τις στείλω <3

Αγαπημένοι ηλεκτρονικοί φίλοι και φίλες, σας εύχομαι από καρδιάς:
              ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Ξέρω κάθε χρόνο τα ίδια λέμε, μα είναι τόσο ουσιαστικά και σημαντικά, και τόσο όμορφο να τα ευχόμαστε ξανά, και ξανά τα ίδια. Ακόμα και καθημερινά.

• ΝΑ ΓΕΥΘΕΙΤΕ ΜΟΝΟ ΧΑΡΕΣ!! 
• ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΕΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ!!!
• ΝΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΣΤΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΓΑΠΟΥΝ
• ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΜΕ Ο,ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ
• ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ: ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΓΕΜΑΤΟΙ ΥΓΕΙΑ, ΕΣΕΙΣ , ΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΣΑΣ!!

                                    Σας φιλώ με αγάπη!

 Απολαύστε με το καφεδάκι σας!!!

                                             

Γράμμα στον Άη Βασίλη!!!

Γεια σας φίλοι μου!!!

Τελικά, το ότι σας ενημέρωσα για την επανέκδοση του βιβλίου μου, μου έδωσε ώθηση και ξαναγύρισα στο ιστολογιάκι μου!!!

Για να γράψω μέσα εδώ, πρέπει κάτι να έχω να πω.

Σήμερα λοιπόν, ένα από τα μουσικά μου αστεράκια, με κατασυγκίνησε.
Όταν έχεις να κάνεις με παιδιά, τότε εύχεσαι να καταφέρεις να τους δώσεις κάτι περισσότερο από τις στείρες γνώσεις.

Το μάθημα της μουσικής, είναι ένα από εκείνα τα μαθήματα, που σου δίνουν τέτοιες ευκαιρίες.

Κάθε Σάββατο λοιπόν, κάνω χορωδία. Ανάμεσα στα τραγουδάκια που μαθαίνουμε για την περίοδο αυτή, τη Χριστουγεννιάτικη, είναι και ένα τραγουδάκι, του οποίου τη μουσική δανείστηκα από ένα αγγλικό τραγούδι, και έβαλα δικούς μου στίχους.

Μιλάνε λοιπόν για ένα παιδάκι, που ζητά από τον Άγιο Βασίλη αντί για δώρο παιχνίδι, κάτι άλλο. Αγάπη, ειρήνη για όλη τη γη, υγεία και χαρά, και καταλήγει, ζητώντας μια χρυσή καρδιά.

Με την ευκαιρία, τους είπα πως, γι' αυτό γεννήθηκε ο Χριστός. Για να μας μάθει να αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Ότι ο Χριστός είναι η ΑΓΑΠΗ!!

Σήμερα λοιπόν με κατασυγκίνησε το κοριτσάκι μου το γλυκό, όταν, την ώρα που ετοιμαζόμασταν γι' αυτό το τραγούδι, μου λέει αυθόρμητα, με εκείνα τα γεμάτα παιδική αθωότητα, ματάκια της:
"Κυρία Ροδούλα, εγώ έγραψα το γράμμα μου στον Άγιο Βασίλη, και του ζήτησα να μας έχει όλους ευλογημένους"!!!!

"Κατερινούλα μου, αυτό είναι το πιο ομορφότερο δώρο που ζήτησες αγάπη μου"!!!! Της είπα εγώ, κατασυγκινημένη!!!!!

Σας εύχομαι:

 ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΜΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΦΙΛΟΙ ΚΑΙ ΦΙΛΕΣ!!!! ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ. ΝΑ ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ ΓΛΥΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ, ΛΟΥΣΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΓΑΛΗΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!!!!!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!!

Επίσημη πρόσκληση!

Έφτασε λοιπόν η στιγμή της παρουσίασης.
Την Κυριακή 13 του μήνα, στις 7:30μμ, στον πολυχώρο Αίτιον θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου μου: "Με το άρωμα της αγάπης". Δίπλα μου θα είναι ο Γιάννης μου φυσικά, αλλά και δυο άνθρωποι που γνώρισα μέσα στο fb, και που εκτιμώ βαθιά! Είναι ο Δημήτρης Νομικός -συγγραφέας, και η Μαρία Λεμεσού-ηθοποιός/συγγραφέας. Νιώθω μεγάλη τιμή αλλά και χαρά, που θα μιλήσουν για το βιβλίο μου!!

Ξέρετε, δεν είμαι εγώ γι' αυτά, αλλά αφού πρέπει... Λίγο ντρέπομαι αλλά δε θα το δείξω. 

Όταν παρουσιάζω το παιδικό μου μυθιστόρημα, δεν έχω τέτοια θέματα. Είμαι στο στοιχείο μου. Ανάμεσα στα παιδάκια.

Με τα μεγαλίστικα όμως βιβλία, είναι διαφορετικά τα πράγματα :) Πώς να το πω βρε παιδί μου. Ξέρω ότι απέναντί μου έχω ενήλικες, και πρέπει να φέρομαι και να είμαι μεγάλη χαχαχαα Δεν το λεώ για πλάκα. Αλήθεια το λέω. Η αληθινή εγώ, είμαι ένα παιδί. Γελάω αυθόρμητα, πετάω αυθόρμητες ατάκες (που κάνουν τους άλλους να γελάνε). Όσοι με γνωρίζουν, καταλαβαίνουν τι λέω. Ενώ σε συγκεντρώσεις με μεγάλους που δε γνωρίζω, "κουμπώνομαι" λίγο. Πρέπει να είμαι έτσι, πρέπει να είμαι αλλιώς. Είμαι εγώ, αλλά δεν είμαι εγώ δηλαδή. Καταλάβατε; Σιγά μην καταλάβατε, αλλά, εγώ σας το είπα. Φυσικά κανείς δε θα καταλάβει τίποτα. Εξωτερικά δε δείχνω τίποτα απ' όλα αυτά που σας λέω. (Και μην τα ομολογήσετε πουθενά αυτά που ακούσατε. Σας τα είπα εντελώς εμπιστευτικά!! :) ) 

Φυσικά, είστε όλοι προσκεκλημένοι μου! Θα είναι μεγάαααλη η χαρά μου, εάν ζείτε Αθήνα, δεν έχετε κάτι άλλο καλύτερο να κάνετε, και μου κάνετε την τιμή να έρθετε στην παρουσίαση του πνευματικού μου παιδιού. Θα χαρώ ειλικρινά, να σας γνωρίσω και από κοντά. (Ορισμένα πρόσωπα ειδικά, θα ήθελα πάρα πολύ να τα δω και από κοντά)

Σας φιλώ με αγάπη!

Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε!!

Τα Χριστούγεννα είναι kids;

Αγαπημένοι μου ηλεκτρονικοί φίλοι γεια σας!!

Ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω αυτά που νιώθω μέσα μου, αυτά που με ταλαιπωρούν, από τη μέρα που άκουσα μια φράση στην τηλεόραση.
Δε θα πω σε ποιο κανάλι, ούτε σε ποιο πρόγραμμα γιατί δε χρειάζεται, δεν είναι αυτό το θέμα μου.
Τώρα πια, με το μουσικό μου εργαστήρι, δε δουλεύω κάθε πρωί. Αυτό το χαίρομαι αφάνταστα, γιατί νιώθω μια ελευθερία!!
Ένα από τα ελεύθερα μου πρωινά λοιπόν, είπα να ανοίξω την τηλεόραση να δω τι δείχνει το πρωί.
"Έπεσα πάνω σε μια εκπομπή, που έδινε ιδέες για Χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. "Ωραία, σκέφτηκα, γιατί το δήλωσα, ότι φέτος, όπως και πέρσι, δεν υπάρχει περίπτωση να ξοδέψω για Χριστουγεννιάτικους στολισμούς. Θα αρκεστώ σε αυτά που έχω. Ο λόγος απλός. Δεν γίνεται ο διπλανός σου να υποφέρει και να δοκιμάζετε, κι εσύ, λες και είσαι από άλλον πλανήτη, να είσαι μες στην τρελή χαρά.
Σ' εκείνη λοιπόν την εκπομπή, που έδειχνε κάτι σαχλές (για μένα) ιδέες διακόσμησης, ακούω κάποια στιγμή τον παρουσιαστή να λέει: "Δε μας πειράζει αν είναι too much , γιατί τα Χριστούγεννα είναι υπερβολή, τα Χριστούγεννα είναι kids"!!!!!!!!!!!!!!
Το πόσο άσχημα χτύπησε αυτή η λογική στ' αυτιά μου, μα, κυρίως στην ψυχή μου, δεν μπορείτε να το φανταστείτε.
Το ξέρω, ότι ίσως διαφωνήσετε κάποιοι, όμως εγώ στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, με το πώς έχουν καταντήσει να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα από ένα μεγάλο αριθμό συνανθρώπων μας.
Δεν είναι το ότι γύρω μας ο κόσμος χάνεται, είναι που:
 ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΟΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ;
ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ!!!!!! Ε Λ Ε Ο Σ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν μπορώ άλλο αυτή την ανθρώπινη ελαφρομυαλιά και ανοησία.
Άκου τα Χριστουύγεννα είναι υπερβολή, είναι Kids!!!!!!!!!!!!!!
ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΕΙΝΑΙ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!! Χαιρόμαστε που ήρθε ο Χριστός στον κόσμο, ταπεινά και όχι kids, για να μας μάθει την Αγάπη, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Συγχώρεση, δεύτερη ευκαιρία,  ταπείνωση, προσφορά κλπ. Το αν στολίζουμε τα σπίτια μας και φτιάχνουμε τα γλυκά μας, δεν είναι επειδή τα Χριστούγεννα είναι Κids, (δεν το χωνεύω ότι άκουσα αυτή τη λέξη για τα Χριστούγεννα), αλλά επειδή χαιρόμαστε για τη χάρη που μας έκανε ο Θεός και ήρθε στον κόσμο.
Ξέρω, μερικοί θα με πείτε ηθικοπλαστική (γιατί, ναι, τώρα πλέον έχουμε εφεύρει και αυτή τη λέξη για να απαξιώνουμε το σωστό και το ανώτερο, είτε αφορά βιβλία, είτε σκέψεις, είτε στάση ζωής)
αλλά εγώ αυτή την άποψη έχω για τα Χριστούγεννα.
Και να σας πω και κάτι άλλο. Με τη δύναμη που μου δίνει η δουλειά μου, φροντίζω να δίνω το σωστό  μήνυμα στις παιδικές ψυχούλες.
Για το λόγο αυτό, έγραψα και τρία τραγουδάκια, που τα λέμε στο μουσικό εργαστήρι, και τα παιδιά τα έχουν αγαπήσει.
Τα μοιράζομαι και μαζί σας, και αν έχετε παιδάκια ακούστε τα μαζί. Ελπίζω να σας αρέσουν.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ!!

Εδώ!!!

Γεια σας!!!

Εδώ και μέρες, θέλω να μοιραστώ μαζί σας το όμορφο νέο μου, γιατί σας το υποσχέθηκα πριν από καιρό ότι θα το έκανα όταν αυτό συνέβαινε, αλλά ο χρόνος είναι σχεδόν ανύπαρκτος.

Συνειδητοποιώ ότι πάει πάααρα πολύς καιρός από την τελευταία μας επικοινωνία. Δεν ξέρω καν, αν ασχολείστε με το ιστολόγιό μου. Όμως εγώ, επειδή σας το υποσχέθηκα, την υπόσχεσή μου θα την τηρήσω.

Ξέρετε, αρκετές φορές, έρχομαι εδώ και με αγκαλιάζει η όμορφη αύρα σας. Με αρκετούς από εσάς, τα λέμε στο fb. (αυτό έχει κάνει τη ζημιά να ξέρετε :) ) . Με άλλους όμως, και πολύ αγαπημένους, έχω χαθεί, και στεναχωριέμαι γι' αυτό. Δυστυχώς όμως, δεν έχω όσο χρόνο θα ήθελα...

Αυτή τη φορά όμως, πρέπει να σας πω τα νέα μου.

Θυμάστε που είχε κυκλοφορήσει το νεανικό μου μυθιστόρημα: "Με το χρώμα της αλήθειας" πριν από τρία χρόνια; Αρκετοί το είχατε διαβάσει, και μου στείλατε μηνύματα με πολύ εγκωμιαστική κριτική. Εγώ σας είχα πει τότε να μην τα δημοσιεύσετε και να μην το διαδώσετε, γιατί κάτι δεν πήγαινε καλά με τον εκδοτικό, και έψαχνα άλλον εκδοτικό για να το επανεκδώσω. Σας είχα υποσχεθεί πως, όταν αυτό γινόταν, θα σας ειδοποιούσα.

Ήρθε λοιπόν αυτή η ώρα. Το βιβλίο μου έχει επανεκδοθεί από τις εκδόσεις Δυάς, με τον καινούριο τιτλο: "Με το άρωμα της αγάπης". 

Το βιβλίο αυτό, είναι η δική μου ματιά απέναντι στη ζωή. Κάποιος μου είπε, ότι ενθουσιάστηκε όταν το διάβασε, επειδή επιτέλους, διάβασε ένα βιβλίο που προάγει την κοινωνία μας. Ότι είχε κουραστεί να διαβάζει βιβλία που υποβιβάζουν την κοινωνία και τον άνθρωπο γενικότερα. 

Εγώ λοιπόν αυτό πιστεύω. Ότι μέσα στην τόση σαβούρα που επικρατεί, όσο αφορά στο ήθος και την ποιότητα ψυχής και χαρακτήρα, υπάρχουν και τα διαμάντια. Και δεν είναι λίγα αυτά. Όπως επίσης πιστεύω, πως άνθρωποι που είναι έρμαια του εγωισμού, και της έπαρσης τους, όταν τους δοθεί η ευκαιρία και την αρπάξουν, μπορούν να απαλλαγούν από ό,τι τους ταλαιπωρεί. Μπορούν να "φωτιστούν", και με τη λάμψη τους, να φωτίσουν τον κόσμο μας. 

Ζούμε σε μια απαράδεκτα εγωιστική και κακή κοινωνία ναι, όμως αυτή η κοινωνία, κρύβει μέσα της διαμάντια.

Το βιβλίο μου δεν έχει "πιπεράτες" σκηνές μέσα, ούτε και ασχολείται με τον έρωτα μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας. Ένα θέμα που μονοπωλεί τη σύγχρονη λογοτεχνία (και που δεν είναι κακό φυσικά). 

Ασχολείται με τις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, και συγκεκριμένα της ηρωίδας του, με τους εργοδότες και τους δικούς της ανθρώπους.

Περιγράφει τον αγώνα της για επαγγελματική αποκατάσταση, και στη συνέχεια την εκμετάλλευση από τους εργοδότες της, αλλά και τη σεξουαλική παρενόχληση που ασκείται από το νεαρό αφεντικό της,  όχι μόνο σε αυτήν, αλλά και σε όλες τις συναδέλφισσές της. 

Πραγματεύεται την απόφαση που παίρνει όσο αφορά  ένα πρόβλημα που προκύπτει ξαφνικά, και που δεν είναι καν δικό της. Αυτή ( η απόφασή της) θα τη φέρει  αντιμέτωπη με τον εαυτό της σε ένα μικρό βαθμό, αλλά και με τους δικούς της ανθρώπους σε μεγαλύτερο. 

Και όλα θα ανατραπούν...

Η παρουσίαση του θα γίνει στις 13 Δεκεμβρίου, στον πολυχώρο Αίτιον στην Αθήνα, έναν πολύ κουλτουριάρικο χώρο, Δίπλα μου θα έχω δυο εξαιρετικούς ανθρώπους του λογοτεχνικού χώρου για να το παρουσιάσουν. Δυο ανθρώπους που εκτιμώ βαθιά. Εν καιρώ θα τους ομολογήσω :)  

Σας εύχομαι να είστε πάντα καλά, χαρούμενοι και γεμάτοι  υγεία, τόσο εσείς όσο και οι δικοί σας άνθρωποι (γιατί αυτό είναι το σημαντικότερο στη ζωή). Σας εύχομαι ακόμη, να μπορείτε να βλέπετε τα ωφέλημα για σας, ακόμη και μέσα από τις αναποδιές της ζωής. 

Με την αγάπη μου!!!

Υ.Γ.

Χάρηκα πάρα πολύ την επικοινωνία μου μαζί σας! <3 

Σας αφιερώνω ένα εξαιρετικό μουσικό κομμάτι. Από τα αγαπημένα μου.

https://www.youtube.com/watch?v=fPQwV8wQMII

Πίσω από την επαιτεία...

Ναι 'μαι κι εγώ!!!

Στη χάση και στη φέξη πια μπαίνω στο ιστολόγιο. Μα όταν το κάνω, το χαίρομαι!!!
Εχθές, είχαμε πάει με τη Σταυρούλα στους χαιρετισμούς. Μου αρέσει τόσο πολύ αυτή η προ του Πάσχα περίοδος!!
Είχαμε συμφωνήσει να έρθει κατευθείαν από τη σχολή στο εργαστήρι, και να πάμε μαζί στην εκκλησία, που είναι σε μια ανηφορίτσα, γύρω στα εκατό μέτρα από το μουσικό μου εργαστήρι.
Έτσι κι έγινε.
Φτάσαμε, και στην είσοδο ήταν καθισμένη μια από αυτές τις επαγγελματίες ζητιάνες.  Δεν ξέρω αν είναι κακό αυτό, αλλά πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν σαν επάγγελμά τους την επαιτεία. Τέλος πάντων δικαίωμά τους. Έτσι τους έμαθαν, έτσι ζουν...
Μπήκαμε μέσα, όχι ότι προλάβαμε και πολλά, αλλά όσα και να ήταν, με γαλήνεψαν.
Και εκεί που ήμουν απορροφημένη, ακούω τη Σταυρούλα να μου λέει τρομαγμένη: "Ζαλίζομαι"
Την πήρα από το χέρι, και βγήκαμε κατευθείαν έξω.
Κάθησε σε ένα πεζουλάκι, και της είπα να κάνει εισπνοές, όταν ακούω μια κυρία πίσω μου να με ρωτά με μια φωνή γλυκιά σαν μέλι.
"Είστε καλά;"
Γυρίζω, και βλέπω την κοπέλα που ζητιάνευε, να στέκεται από πάνω μου με ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και ενδιαφέρον, πραγματικό ενδιαφέρον!!!!
"Όχι" της λέω "ζαλίστηκε η μικρή"
"Θέλετε να κάνω κάτι; Να φέρω λίγο νερό; " με ρωτάει πάλι με εκείνο το τόσο γλυκό πρόσωπο.
"Όχι ευχαριστώ" της λέω και μετά αλλάζω γνώμη. "Από πού να φέρετε νερό;" ρωτάω
"Είναι ένα περίπτερο πιο κάτω" μου λέει!!!
"Όχι, ευχαριστώ" της λέω γιατί ντράπηκα να τη βάλω να τρέχει νυχτιάτικα. Έτσι κι αλλιώς, η Σταυρούλα είχε αρχίσει να νιώθει καλύτερα.
Εμένα όμως αυτή η συναναστροφή, μου έδειξε  ότι αυτή η κοπέλα, αποδείχτηκε να είναι σκαλιά πιο πάνω, σαν άνθρωπος,  από μερικούς από εμάς, που δεν ζητιανεύουμε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΟΙΞΗ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!!

Αυτές οι ωραίες αταξίες!!

Η καθημερινότητά μου, το ξέρετε, είναι ανάμεσα σε μικρά αγγελάκια. Το πόσο τα αγαπώ, και το πόσα μου δίνουν, παρά τους δίνω, δεν μπορείτε να το φανταστείτε!!!
Άρα λοιπόν, μπορείτε να καταλάβετε ότι έρχομαι αντιμέτωπη με πολλές αταξίες.

Χαχαχααχααα πολλές φορές καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια για να μη γελάσω και να κρατηθώ σοβαρή. Ακριβώς όπως έκανα όταν οι δικές μου οι κορούλες ήταν σε αυτές τις ηλικίες.
Το μαγικό με την ιδιότητά μου ως δασκάλας, είναι το να καταφέρω την αταξία να τη γυρίσω προς όφελος των παιδιών. Δεν είναι πάντα εφικτό, δηλαδή υπάρχουν αταξίες και αταξίες, αλλά όσες φορές μια αταξία μπορεί να γίνει μέρος της δραστηριότητάς μας, το χαίρομαι πολύ.

Προχθές που λέτε, στο μουσικό μου εργαστήρι εκεί που κάναμε μια ακουστική άσκηση και είχα ζητήσει να σηκώνουν το χεράκι τους στο άκουσμα του σωστού κυρίου, ένας από τους μουσικούς μου σήκωσε πόδι και έσκασε στα γέλια χαχαχαχααααααααα
Και τότε, του έδωσα συγχαρητήρια για την ιδέα που είχε, και συνεχίσαμε έτσι. Όποιος ήθελε να σηκώνει πόδι, όποιος ήθελε χέρι. Ειλικρινά, ο μικρός μου μουσικός ένιωσε βαθιά περηφάνια, συν το ότι ήτανε τύπος και υπογραμμός από εκείνη
τη στιγμή και έπειτα ;)

Ξέρετε πόσο πολύ μ' αρέσει η Katherine Jenkins. Απολαύστε την!

Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!!

Με την αγάπη μου!!

Με βραβειάκι θα ασχοληθώ σήμερα!

Όταν παίρνω ένα βραβείο χαίρομαι να σας πω την αλήθεια!! Χαίρομαι, γιατί αυτού του τύπου τα βραβεία που πάνε αλυσιδωτά από τον έναν   blogger στον άλλον, έχω την εντύπωση ότι μας φέρνουν πιο κοντά. Μας βοηθάνε να γνωριστούμε μεταξύ μας.

Ευχαριστώ πολύ την Παρασκευή, έναν γλυκύτατο άνθρωπο που γνώρισα πρόσφατα μέσα από μια ομάδα με μανούλες στο  fb, και χαίρομαι πολύ γι' αυτό, για την τιμή που μου έκανε.

Σύμφωνα με τους κανόνες του παιχνιδιού, και αυτό είναι και το ωραίο μέρος του, θα πρέπει να απαντήσω σε μερικές ερωτήσεις:

Πάμε λοιπόν!!

Γιατί ξεκινήσατε το blog;

Όπως έχω ξαναπεί, το ιστολόγιό μου, το έκανα αρχικά (χαχα θυμάμαι ακόμη την πρώτη μέρα που το έφτιαξα και δεν ήξερα πού παν τα τέσσερα) για να συστήσω το παιδικό μου μυθιστόρημα "Η Αννούλα στην κατασκήνωση" σε περισσότερο κόσμο. Φυσικά, αυτή ήταν η αρχική μου σκέψη, γιατί στη συνέχεια, και πολύ σύντομα, μετατράπηκε σε έναν πολύ αγαπημένο μου χώρο επικοινωνίας, με αδελφές ψυχές.

2) Πείτε μας λίγο τι σας ενθουσιάζει;

Νομίζω η ερώτηση θα εννοεί το blogging ε; Οπότε, ενθουσιάζομαι και συγκινούμαι, όταν διαβάζω σχόλια που νιώθω ότι είναι γεμάτα αγάπη, αληθινή αγάπη, από φίλες και φίλους bloggers

 3) Γιατί πιστεύετε ότι τα σχόλια και η επικοινωνία βοηθούν τους bloggers και με ποιο τρόπο;

Χμμμ Νομίζω ότι με την επικοινωνία αυτή, ενθαρρύνεται ο κάτοχος του κάθε blog, και γίνεται πιο ενεργός. Γενικότερα αυτό το πάρε-δώσε, βοηθά τους bloggers να συνεχίσουν.

4) Για ποια πράγματα μιλάτε στο blog σας;

Δεν έχω ένα συγκεκριμένο θέμα που καλύπτω μέσα από το ιστολόγιό μου. Γενικότερα, γράφω τις σκέψεις και τις απόψεις μου γύρω από τη ζωή, και οπωσδήποτε, κάθε μου ανάρτηση συνοδεύεται από ένα μουσικό κομμάτι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν μπορώ να κλείσω μια ανάρτηση, χωρίς να αφιερώσω ένα μουσικό κομμάτι στους ηλεκτρονικούς μου φίλους.

5) Έχετε δημιουργήσει μια φιλική σχέση με άλλους bloggers; Έχετε γνωριστεί ποτέ προσωπικά;

 Αυτό είναι το πιο θετικό του blogging. Έχω δημιουργήσει φιλική σχέση με αρκετά άτομα, και έχω γνωρίσει μερικά και από κοντά. Το ευχάριστο είναι, ότι πέρα από μια δυο περιπτώσεις, οι υπόλοιποι bloggers ήταν ακριβώς έτσι, όπως τους σκιαγράφησα μέσα από την ηλεκτρονική μας επικοινωνία, και πλέον, έχουμε πολύ καλές σχέσεις και εκτός blog. 

6) Πώς φαντάζεστε το blog σας σε δύο χρόνια; Τι θα θέλατε να δείτε να μεγαλώνει / να αλλάζει και με ποιο τρόπο;

Αχ δεν μπορώ καθόλου να δω το ιστολόγιό μου σε δυο χρόνια από τώρα. Ο λόγος, επειδή αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο είμαι τόσο πιεσμένη χρονικά, που δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να το κρατήσω ενεργό... Αυτό είναι κάτι που με στεναχωρεί.

7) Τι είναι αυτό που κάνετε καλύτερα; 

Πιστεύω ότι είμαι αρκετά επικοινωνιακή, και προσιτή. Νομίζω ακόμη, ότι μπορώ να μοιραστώ τις βαθύτερες σκέψεις μου με τρόπο σαφή και κατανοητό, έτσι ώστε να φτάσουν μέχρι τις αδερφές ψυχές μου ολοκάθαρες.

8) Πόσο χρόνο αφιερώνετε στο blog σας;

Δυστυχώς πολύ λίγο, ίσως τον λιγότερο, από τότε που το ξεκίνησα... Το είπα, είναι κάτι που με στεναχωρεί αυτό...

9) Πώς γεννιούνται τα post σας;

Είτε από κάτι που διάβασα, είτε από κάτι που με απασχολεί, είτε από κάτι που μου συνέβει και θέλω να το μοιραστώ.

10) Ευχές για τον αναγνώστη.

Εύχομαι ο κάθε αναγνώστης να χρησιμοποιεί το ιστολόγιό του προς όφελος δικό του, αλλά και των φίλων του. Να "γευτεί" από αυτό ό,τι καλύτερο, και να καταφέρει μέσα από την ηλεκτρονική του επικοινωνία με άλλους  bloggers, να γεμίσει χαρά, και γιατί όχι, να αποκτήσει αληθινούς φίλους που θα τον νοιάζονται και θα είναι δίπλα του όταν τους χρειαστεί. Αυτό θα ήταν ό,τι καλύτερο για μένα.

Επειδή οι περισσότεροι bloggers το έχετε πάρει αυτό το βραβείο, και επειδή δε γνωρίζω αρκετά  ιστολόγια με πολύ λίγα μέλη, το παραχωρώ σε όποιον επιθυμεί να το πάρει.

Σας εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα!!

Τα ωφέλιμα πρέπει να μοιράζονται!!

Γεια σας αγαπημένοι μου ηλεκτρονικοί φίλοι και φίλες!
Αφορμή της ανάρτησής μου αυτής, είναι η ανάρτηση μιας αγαπημένης μου face-φίλης, που είδα σήμερα σε μια ομάδα στην οποία είμαι μέλος.
Με συγκίνησε το περιεχόμενό της, με εξέφρασε απόλυτα, ήταν λες και  κάποιος διάβασε τις δικές μου σκέψεις και απόψεις και τις κοινοποίησε.
Είναι λες και ο Θεός, μιλάει μέσα από το στόμα του Τσέχωφ -διότι για γράμμα του Αντόν Τσέχωφ προς τον αδερφό του, μιλάμε.
Ξεχώρισα την πιο κάτω φράση:
Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι, δεν είναι ματαιόδοξοι. Δεν τους απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.

Αξίζει να το διαβάσετε:

"Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι' αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί.

Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι.

Είναι ντόμπροι και φοβούνται το ψέμα σαν τη φωτιά. Δεν λένε ψέματα ακόμα και για τιποτένια πράγματα. Το ψέμα προσβάλλει εκείνους που το ακούνε και ταπεινώνει στα μάτια τους εκείνους που το λένε. Δεν παίρνουν ποτέ πόζα, στο δρόμο είναι όπως και στο σπίτι τους, δεν ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κατώτερου τους.

Δεν είναι φλύαροι και δεν αναγκάζουν τον άλλο να ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους όταν δεν τους ρωτάει. Δεν ταπεινώνονται για να κεντήσουν τη συμπόνια του διπλανού. Δεν παίζουν με τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής των άλλων για να κερδίζουν σαν αντάλλαγμα αναστεναγμούς και χάδια.

Δεν λένε "εμένα κανείς δεν με καταλαβαίνει", ούτε "πουλήθηκα για πέντε δεκάρες", γιατί αυτά δείχνουν πως αποζητάν τις φτηνές εντυπώσεις. Είναι πρόοστυχα τερτίπια, ξεθωριασμένα, ψεύτικα. Δεν είναι ματαιόδοξοι. Δεν τους απασχολούν τέτοια ψεύτικα διαμάντια όπως οι γνωριμίες με εξοχότητες.

Όταν κάνουν δουλειά που δεν αξίζει ένα καπίκι, δεν γυρίζουν με χαρτοφύλακα των εκατό ρουβλιών και δεν καμαρώνουν πως τάχα τους άφησαν να μπουν εκεί που δεν επιτρέπουν στους άλλους. Κι ο Κριλώφ ακόμα λέει πως το άδειο βαρέλι ακούγεται πιο πολύ από το γεμάτο.

Αν έχουν ταλέντο, το σέβονται. Θυσιάζουν γι' αυτό την ησυχία τους, τις γυναίκες, το κρασί, την κοσμική ματαιότητα. Είναι περήφανοι για την αξία τους και έχουν συνείδηση της αποστολής τους. Αηδιάζουν από την ασχήμια και καλλιεργούν μέσα τους την ομορφιά.

Δεν μπορούν να κοιμηθούν με τα ρούχα, δεν μπορούν να βλέπουν στο τοίχο κοριούς, να πατούν σε φτυσιές. Δαμάζουν όσα μπορούν και εξευγενίζουν το ερωτικό ένστικτο. Δεν κατεβάζουν βότκα όπου βρεθούν. Πίνουν μονάχα όταν είναι ελεύθεροι και τους δίνεται ευκαιρία. Γιατί τους χρειάζεται "γερό μυαλό σε γερό κορμί".

Απόσπασμα από ένα γράμμα του Αντόν Τσέχωφ στον αδερφό του Νικολάι.

Και φυσικά, θεωρώ σωστό να αναφέρω και την πηγή του άρθρου: http://www.thessalonikiartsandculture.gr/blog/epilegmena-arthra/oi-kalliergimenoi-anthropoi#.VLrB5kesVUc

Σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα!!

Απολαύστε!!!

Όταν τα φώτα σβήνουν...

Γιορτές τέλος. Τα λαμπιόνια σβήνουν. Οι δρόμοι επανέρχονται στη συνηθισμένη τους κατάσταση. Οι βεράντες των σπιτιών μας το ίδιο. Το εσωτερικό των σπιτιών μας το ίδιο.   Η νεραϊδόσκονη που έπεφτε για περίπου δυο μήνες, και έκανε τα πάντα να μοιάζουν παραμύθι, τελείωσε...

Γκλαμουριά τέλος. 

Γκλαμουριά τέλος; Και από την ψυχή μας;  Γιατί, αν το πιάσαμε το νόημα των Χριστουγέννων που τόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοσον καιρό προ-γιορτάζαμε, γιορτάσαμε και μετα-γιορτάζαμε με τόοοοοοοοοοοοοοοοοση χαρά και ενθουσιαμό, τότε μέσα εκεί, πρέπει να έμεινε το φως. Μέσα εκεί, πρέπει να λάμπουν χιλιάδες λαμπιόνια!!! Μέσα εκεί, πρέπει να κουρνιάζει ακόμη η χαρά και η αγάπη!!!!
Ξανά στα ίδια λοιπόν... Στην ωμή πραγματικότητα, τη γεμάτη πίκρα, ψευτιά, μαυρίλα. Και, λέει, έρχονται εκλογές. Και λέει, τα κακά μας είναι ακόμα πίσω.
Ε, λοιπόν, ας είναι, και ας μας περιμένουν κι άλλα. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΡΑΚΙΑ (στην ψυχή έτσι;) ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΟΛΑ, ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΞΕΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ!!! ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ!!!!!! ΕΜΑΣ, ΔΕ ΜΑΣ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΑΞΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΚΑΜΙΑ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ!!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ, ΜΕ ΤΑ ΜΑΝΙΚΙΑ ΣΗΚΩΜΕΝΑ, ΜΕ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ ΣΦΙΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!!!

Ο κόσμος προχώρησε, και θα συνεχίσει να προχωρά, σε κάθε εποχή, παρά τα όποια δεινά, γιατί πάντα, υπήρχαν οι άνθρωποι που είχαν αφήσει αναμμένο μέσα τους αυτό το φως, το αληθινό, που τους δυνάμωνε, και τους έδινε κουράγιο και πίστη, ότι όλα θα πάνε καλά, και τα κατάφεραν!!
Γιατί αυτά τα ανθρωπάκια που μας κυβερνούν (και δε μιλώ για την κυβέρνηση μόνο, αλλά και για όλα τα κόμματα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά παντού) δεν έχουν τη δύναμη που νομίζουν ότι έχουν. Γιατί η δύναμή τους, είναι ένα μηδενικό μπροστά στο φως, και φαντάζει αστεία!!!! Οι Ηρώδες ανά τους αιώνες, δεν αλλάζουν, ούτε στην κατάληξη τους, ούτε και στην γελοιότητά που τους διακρίνει....
   
 ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ: ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΑΣ!!!!!                                                                              

ΔΩΡΕΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ αγπαημένοι μου ηλεκτρονικοί φίλοι και φίλες!!!

Σήμερα σας έχω νέα. 

Πριν από δυο εβδομάδες, η κ. Τόνια Αντονά, αφού είχε διαβάσει το παιδικό μου μυθιστόρημα: "Η Αννούλα στην κατασκήνωση", επικοινώνησε  μαζί μου -μέσω fb, τι σου είναι η τεχνολογία ε; -, και μου έκανε την πρόταση να συμμετέχω στο σεμινάριο που θα κάνει το Σάββατο 10 Ιαννουαρίου με θέμα: Μεγαλώνοντας υγιή παιδιά.

Φυσικά, με χαρά δέχτηκα την πρότασή της. Τα επιχειρήματά μου θα τα αντλήσω μέσα από το ίδιο το βιβλίο, και θα καλύψω το ενδιαφέρον αυτό θέμα, μέσα από τα μάτια του ίδιου του παιδιού -που το αντιπροσωπεύει η Αννούλα"

Είναι πραγματικά ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο!!!

Εγώ θα χαρώ πολύ, αν κάποιες μανούλες που με διαβάζετε μένετε κοντά και μας έρθετε!!!

Και το επίσημο δελτίο τύπου:

Με μεγάλη χαρά σας προσκαλούμε στο δωρεάν σεμινάριο:  

                 ‘Μεγαλώνοντας υγιή παιδιά’.

 Με την ελπίδα να διευρύνουμε λίγο την αντίληψη που θέλει την υγεία των παιδιών μας να είναι μόνο σωματική, στο σεμινάριο αυτό η Κα Τόνια Αντωνά, ψυχοθεραπεύτρια, και η Κα Ροδούλα Σερδάρη μουσικο-παιδαγωγός , θα μιλήσουν το Σάββατο, 10/01/2015, για τη σχέση γονιών-παιδιών, ξεκινώντας από τη βρεφική ηλικία και φτάνοντας ως την εφηβεία, και για το πώς αυτή η σχέση επηρεάζει τα παιδιά μας.

Το σεμινάριο θα λάβει χώρα στην Οδό Ομήρου 2 και Αλωνίων Γωνία, Κηφισιά, στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Συνείδηση (2^ος όροφος) και θα διαρκέσει 2 ώρες, από τις 17.00 ως τις 19.00.

Λόγω περιορισμένου αριθμού θέσεων, είναι υποχρεωτική η τηλεφωνική επικοινωνία (6944757122) για να κρατήσετε τη θέση σας. Θα χαρούμενα σας δούμε εκεί!

Και επειδή δε μου πάει να τελειώσω έτσι "ξερά' την ανάρτησή μου, θέλω να ευχηθώ στις αγαπημένες μου Φανή και Γιάννα που γιορτάζουν με ένα εξαιρετικό κομμάτι!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ αγαπημένες μου!!! ΓΕΜΑΤΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΑΛΛΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ!!!!!

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!

Με την ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!

Τέλος χρόνου...

Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της.
Χαρά και λύπη μαζί. Γιατί; Δεν ξέρω. Μικρή, στο δημοτικό, με στεναχωρούσε πάρα πολύ το τραγούδι "Πάει ο παλιός ο χρόνος", επειδή λυπόμουν τον παλιό που έφευγε. και ένιωθα ότι ο καινούριος, χρόνος, νέος και δυνατός, τον εξωστράκιζε, γέροντα και αδύναμο...

Τώρα πια, δεν ξέρω γιατί μελαγχολώ. Απλά, μελαγχολώ. Ταυρόχρονα όμως πλέον, χαίρομαι. Και ξέρω πολύ καλά γιατί χαίρομαι:
Γιατί η καινούρια χρονιά, φαντάζει πλέον στα μάτια μου, σαν μια ακόμη ευκαιρία για να καταφέρουμε αυτά που έχουμε στο μυαλό μας. Ακόμη-ακόμη, σαν μια δεύτερη ευκαιρία για να καλυτερέψει ο κόσμος μας. Είναι λες και η καινούρια χρονιά  είναι από σφουγγάρι, και θα έχει την ικανότητα να "σβήσει" όλα τα κακά που μαστίζουν τον κόσμο μας, αλλά και όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σε προσωπικό επίπεδο.
Ξέρω ότι αυτό είναι ουτοπικό. Όμως ποτέ δεν ξέρεις. Σαν αισιόδοξος άνθρωπος, ελπίζω στο καλύτερο πάντα. Και μια νέα χρονιά, είναι  μια νέα αρχή.

Τουλάχιστον όσο περνά από το δικό μου το χέρι, θα προσπαθήσω όσο μπορώ  για το δικό μου καλύτερο αύριο, αλλά και του κόσμου μου. Όσο φτάνει το χέρι μου δηλαδή και λίιιιιγο πάρα πέρα. Όσο φτάνει το πολύ τεντωμένο χέρι μου.
Το 2014 ήταν για μένα μια πολύ όμορφη χρονιά. Μια χρονιά, που εκεί που είχα ακουμπήσει πάτο ψυχολογικά, όσο αφορά στον επαγγελματικό τομέα, εκεί (είμαι και πεισματάρα βλέπεις) πάτησα πόδι, και πήρα αποφάσεις, που στην αρχή ο Γιάννης δεν συμμεριζόταν. Όχι επειδή είναι δειλός, αλλά επειδή είναι πιο ρεαλιστής, ίσως και επειδή θεωρεί ότι έχει την ευθύνη μας. Εγώ όμως ήξερα!! Το ένιωθα!!!Σκεφτόμουν: "Γιατί να τα καταφέρνω τόσο καλά στα ξένα σχολεία, και όχι σε ένα δικό μου, όπου ούτε θα με εκμεταλλεύονται οικονομικά, ούτε θα με καταπιέζουν;".
Και το έκανα. Με το κεφάλι χαμηλά προχώρησα. Και υλοποίησα τη σκέψη και επιθυμία μου, γιατί δεν πήγαινε άλλο.
Και τώρα ευχαριστώ τον Θεό που με βοήθησε. Γιατί με βοήθησε. Ήταν όλοι εκείνοι οι άνθρωποι-άγγελοι που βρίσκονταν στον δρόμο μου, και τον άνοιγαν σε κάθε αδιέξοδο που συναντούσα. Άνθρωποι που δεν γνώριζα καθόλου, που πρώτη μου φορά έβλεπα!!! Θαυμαστό, και όμως το έζησα.
Κοιτάζοντας μπροστά, στο μέλλον που ανοίγεται, στην καινούρια χρονιά που έρχεται, και, που εύχομαι να είναι ευλογημένη για όλους μας, βλέπω φως!!!!

Εύχομαι αγαπημένοι μου η καινούρια χρονιά  να είναι ευλογημένη, και να φτάσει μέχρι το κατώφλι όλων μας, γεμάτη με χαρά, αγάπη, καλή τύχη και πάνω απ' όλα υγεία!!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!

ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!!!

Έτσι για να χαλαρώσουμε!!!

Καλημέρα φίλοι μου!!!
Γιορτινές οι μέρες που διανύουμε, γεμάτες χαρά!!!!

• Αυτές οι μέρες, είναι γεμάτες χουζούρι και παιχνίδι!!! Το φαγητό το απέκλεισα, γιατί το μπούχτισα πια!!!! Έλεος, εχθές ένιωθα σαν γαλοπούλα που την έχουν παραγεμίσει μέχρι τον λαιμό. Όχι ότι έφαγα και πολλά, αλλά επειδή το καθημερινό μας διαιτολόγιο είναι πολύ ελαφρύ - πάντα στη χύτρα-, το γιορτινό μενού, είναι λες και μου κάθεται στο στομάχι. Γι΄αυτό λοιπόν απέκλεισα το φαγητό από τις δραστηριότητές μου. 
• Αυτές τις μέρες "χορταίνω" οικογενειακή θαλπωρή, αφού έχουμε την τύχη/ευλογία  να είμαστε όλοι σπίτι, λόγω επαγγέλματος.  
• Αυτές τις μέρες "χορταίνω" και φίλους καλούς, με τους οποίους η ρουτίνα με αποξενώνει. 
• Αυτές τις μέρες, κάνω τον απολογισμό μου για τη χρονιά που πέρασε. Όχι υλικό, αλλά ουσιαστικό. 
• Αυτές τις μέρες έχω τον χρόνο να οργανώσω το σχέδια μαθημάτων και τις φωτοτυπίες μου, για το υπόλοιπο της χρονιάς-πρώτα ο Θεός-.  Αλλά και να σκεφτώ πώς θα κλείσω τη χρονιά στο μουσικό μου εργαστήρι, που μου έδωσε τόση χαρά φέτος!!!
• Αυτές τις μέρες, το σπίτι είναι γεμάτο μελωδίες. Είτε από το πιάνο της Σταυρούλας, είτε από την κιθάρα του Γιάννη ή εμένα, είτε από το κομπιούτερ.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια όμορφη μελωδία!

Να περνάτε όμορφα!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!! 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!

Να περάσετε όμορφα σήμερα, ημέρα των Χριστουγέννων,  αλλά και όλες τις γιορτινές μέρες, μαζί με τους αγαπημένους σας!!!!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!

Να σας τα πω; Να σας τα πω;!!!
ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ σήμερα!!! Έφτασαν τα Χριστούγεννα!!
Σας εύχομαι μέσα από την ψυχή μου, ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!! ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ, ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΟΛΩΝ ΣΑΣ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΧΑΡΑ, ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!! ΟΟΟΟΛΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Μια μέρα, μια μέρα, φα λα λα λα λα λα λα λα λααααα

Μία μέρα μέχρι τα Χριστούγεννα!!!!!!
Σήμερα, ήταν μια σημαντική μέρα για μένα. To  τελευταίο μάθημα της χρονιάς, στο μουσικό μου εργαστήρι, ήταν σε μορφή open class. Είχα τόση αγωνία, που εχθές το βράδυ είδα στον ύπνο μου ,πως, ο Γιάννης,  μου έφαγε τα μισά μελομακάρονα, και δεν ήξερα τι να κεράσω τον κ;όσμο χαχαχαααα.
Ευτυχώς πήγε καλύτερα κι απ' ότι το περίμενα!! Οι γονείς μας είδαν με μεγάλη χαρά, μας έβγαλαν φωτογραφίες, μας τράβηξαν βίντεο, και μας  παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον.. Περάσαμε πολύ πολύ ωραία. Κι εγώ χαλάρωσα!! ΟΥΦ!!!
Το τραγουδάκι μας για σήμερα ένας ύμνος στην Παναγία μας!!! Ave Maria!!

Καλό σας βράδυ αγαπημένοι μου!!!!
Τα λέμε αύριο πάλι!!!! ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ!!!!!!!!!!!!!!!!

Πλησιάζουμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλησπέρα σας αγαπημένοι μου ηλ. φίλοι και φίλες!!! Άργησα να μαζευτώ σήμερα. Μιλάμε για πολύ τρέξιμο, αλλάαααα ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!!!!!!

Σήμερα στο σχολείο καλύψαμε κι άλλο από το μούσι του Άη Βασίλη, και όταν μετρήσαμε τα κυκλάκια-μέρες που έμειναν, κάναμε μεγάααααλες χαρές!!!!!

Εχθές ολοκληρώσαμε το χριστουγεννιάτικο κέικ. Τέρμα το "πότισμα" Γιάννα μου!!!! :)
Φέτος για πρώτη φορά, το γλάσο το έκανα με ζαχαρόπαστα. Πήρα το κολάι λέμε χαχα

Και επειδή βρήκα και το δωράκι που μου είχε στείλει η Γιάννα μαζί με την καρτούλα της, και, που το έφτιαξε μόνη της!!!!!! Voila!!

\\

Δεν είναι τέλεια;!!! Εγώ εντυπωσιάστηκα όταν μου είπε ότι την έφτιαξε η ίδια!!

Και επίσης, την προηγούμενη φορά, ενώ είχα βγάλει φωτογραφία του πίσω μέρους της καρτούλας, στη βιασύνη μου επάνω ξέχασα να τη βάλω. Ιδού λοιπόν. Είναι ένα αυτοκολλητάκι Άη Βασίλης με googly eyes!!!

Το τραγουδάκι μας για σήμερα!!
Των Χριστουγέννων καμπάνες, από τη χορωδία του καλού φίλου Σπύρου Λάμπρου.

(Το κοριτσάκι στην τελευταία σειρά, πέμπτο από τα δεξιά είναι το Μαράκι μας. Η μαμά κουκουβάγια εγώ :))

Σας εύχομαι ένα γλυκό και όμορφο βράδυ αγαπημένοι μου!!!

Ραντεβού αύριο πάλι!!!